Loslaten

Sinds eind januari gaat E.S. naar school en elke dag is het afscheid moeilijk.
Vanochtend weer..  hij doet net of zijn oogjes zeer doen maar in werkelijkheid probeert hij zijn tranen te verbergen voor zijn klasgenoten. 
En ik verman mezelf, geef hem een dikke knuffel en zwaai hem vrolijk uit.
Ondertussen verberg ik mijn eigen tranen voor hem. Het liefst pak ik zijn jas en neem ik hem lekker weer mee naar huis.
Onderweg naar huis laat ik de tranen op de vrije loop... thuis pak ik een flinke kop koffie en brand mijn telefoon in mijn ooghoek.
Zal ik? Even vragen hoe het gaat?

Loslaten... bah wat is dat moeilijk!
Ik tel de dagen af, nog 8 dagen school... dan heeft hij vakantie!

Vanmiddag zal hij vast weer stralend de school uit komen... met flinke verhalen en zijn onderbroek vol met zandbakzand.

Lieve E.S., groei maar... ontwikkel je maar.... maar blijf aub voor altijd mama's kleine vent!

Ik mis je!