Ik ben oma...

Of nouja, zoiets dan!

Zoonlief, 3,5 jaar durfde echt niet te poepen op de wc. Hij was wel zindelijk maar als hij moest poepen wou hij een luier.

Maar omdat hij over een tijd naar school moet kan dat niet veel langer.

Vanavond een half uur met hem in het kleinste hokkie van het huis gezeten. Waxini lichtje mee want poepen in het grote licht vond hij eng.

Heel wat tranen zijn er aan te pas gekomen, zo eng vond hij het!

Ik voelde me net een verloskundige, die een bevalling begeleide... wat had ik het met die arme jongen te doen!

Totdat ik iets hoorde plonsen! Ik heb staan juichen ..*wat zullen de buren wel niet hebben gedacht*

Het grote licht hoefde niet meer aan, zijn trots stralende ogen gaven genoeg licht!

Papa moest snel komen kijken naar zijn productie! Wat was hij trots!

Dus snel naar de winkel, voorin de auto... want daar horen grote mannen te zitten... en we hebben taart gekocht om dit heugelijk feit te vieren!

Een hele trotse moeder (en beetje oma, haha)