We hadden vanochtend de echo. Het duurde ontzettend lang voordat we aan de beurt waren en de kleine was het daar dus niet mee eens, die heeft alles op stelten gezet en die laten we de volgende keer dus maar thuis ;)
Er was een gevuld vruchtzakje te zien met een kloppend hartje. Het was allemaal niet erg duidelijk omdat het een uitwendige echo was (had ik om gevraagd). Ook twijfelde hij aan de termijn van 8 weken en dacht eerder aan 7 weken. Dus over 2 weken nog een echo om vast te stellen wanneer de uitgerekende datum is. We waren erg blij en opgelucht.
Toen ik thuis kwam kreeg ik een berichtje van een vriendin van me, ze vertelde daarin dat het niet zo goed ging met haar omdat ze 7 weken zwanger was (ze hadden al een kloppend hartje gezien) en afgelopen week een miskraam had gekregen. Ze hadden zo lang gehoopt op een zwangerschap en de moed al jaren gelden opgegeven en dan nu dit... hoe erg kan het leven zijn... ben er verdrietig van... (hoe moet ik haar straks vertellen dat wij wel een kindje verwachten en dat dat ook nog eens net zou oud had geweest als hun kindje...)
reacties (0)