Dit is mijn verhaal van 2001 tot 2009 met longembolies!! rechtszaak aanspannen tegen het ziekenhuis of niet?

ik heb in augustus 2001 een trombose en een dubbele longembolie gehad (ik was toen 23) de artsen vertelde mij dat het kwam door roken en de pil dat was de uitslag wat ik te horen kreeg!! ik vroeg of ik nog een stollingsafwijking test werd gedaan maar dat vonden ze onnodig
ik werd in januari 2003 zwanger van mijn eerste zoontje ik vroeg aan de internisten in het ziekehuis of ik nog aan de bloedverdunners moest vanwege mijn verleden maar dat vonden ze onnodig ok denk je dan,tot in juli 2003 kreeg ik het heel erg benauwd en ben toen naar de eerste hulp gereden en daar kwamen ze na een aantal onderzoeken er weer achter dat ik een dubbele longembolie had ik was toen 6 maanden zwanger en heb toen een week in het ziekenhuis gelegen
mijn zoontje werd sept 2003 gezond geboren!!
heb tot 6 weken erna fraxiparine moeten spuiten en daarna niks meer niet meer onder controle geen bloedverdunners en dat was het!!
ik vroeg weer om een stollingstest of ik een afwijking had in mijn bloed maar dat vonden ze niet nodig want blijkbaar had ik brute pech gehad tijdens de zwangerschap en dat was het wat ik te horen kreeg!!

december 2005 heb ik mijn dokter gebelt want wij wilde heel graag nog een kindje dus ik kreeg een verwijzing voor de internist in het ziekenhuis om te praten hoe of wat en of ik nog zwanger zou kunnen raken en of ik dan weer aan de bloedverdunners zou moeten enz!!
ik kreeg groen licht dat ik gewoon weer zwanger kon raken en dat ik dan alleen fraxiparine zou krijgen iedere dag om mijn bloed te ontstollen!!
14 nov 2006 is mijn 2de zoontje luca geboren helemaal gezond
februari 2007 word ik opgeroepen door het ziekenhuis om een stollingsafwijkingtest te ondergaan en of ik daar aan mee wilde doen,tja tuurlijk wilde ik dat!!
en daar is dus uitgekomen dat ik vitamine b11 niet aan maak in mijn lichaam en moest toen 3 maanden foliumzuur slikken en zou dan erna weer opgeroepen worden om te kijken of het verbeterd was!!
maar na die 3 a 4 maanden a 5 maanden nog geen brief van het ziekenhuis dus ben toen gaan bellen en toen vertelde weer een andere internist dat het niet meer nodig was dat ik foliumzuur zou gaan slikken,tjee dan heb je zoiets van het zal wel maar wat moet je er nou mee!!

vorig jaar april 2008 wilde ik en mijn man heel graag nog een 3de kleine dan is ons gezin compleet dachten wij,dus weer de dokter gebelt en weer een verwijzing voor de internisten in het ziekenhuis,want wilde wel met zekerheid weten of ik nog zwanger zou mogen raken en of het ook kon voor de gezondheid van de kleine!!
maar we kregen weer groen licht maar moest weer iedere dag mezelf met fraxiparine spuiten en iedere dag foliumzuur slikken en ging weer onder controles in het ziekenhuis bij de verloskundige want mocht weer niet thuis bevallen!!
ik raakte in oktober zwanger en liep iedere 4 weken op controle bij een verloskundige in opleiding zo n (co-assistent) ik vroeg steeds moet ik niet gecontroleerd worden door een echte verloskundige of door een gyn maar dat vonden ze onnodig wij kunnen dat ook zeiden ze steeds tot dat ik ineens werd gebelt door een internist(ik had achteraf de namen op moeten schrijven van die internisten)
dat ik vanaf 20 weken werd begeleid door een gynaecoloog en dat ze op de poli verloskundige een brief erover krijgen,die brief is dus nooit aangekomen en ik bleef dus onder behandeling bij een co assistent!!
met 33 weken zwangerschap kreeg ik het weer heel erg benauwd en had hele erge opvliegers en heel erg warm,ze luisterden naar me hart en gingen kloppen op me rug en luisteren en er werd me verteld dat ik geen longembolie had en voor de rest keken ze niet verder
ik zei ook er kan natuurlijk niks gebeuren want gebruik bloedverdunners toen werd mij dus verteld dat ik alsnog een longembolie kan krijgen want zekerheid met bloedverdunners heb je nooit daar schrok ik heel erg van,want dat wist ik niet
met 36 weken en 3 dagen voelde ik de kleine al een week niet meer schoppen en mijn gevoel bleek de waarheid te zijn want hij moest met spoed geboren worden zijn hartje klopte wel maar daar was het ook mee gezegd!!
hij had een virus opgelopen alles was mis met hem hij had een vergrote lever,hart,mild enz.
en na 3 dagen bleek de kleine een grote hersenbeschadiging te hebben door een grote bloedprop in zijn slagader van zijn hersentjes dus een sinustrombose!!
hij kan epileptische aanvallen krijgen,we weten niet of hij ooit zou kunnen gaan lopen,praten,kan zien(de arts vermoed al dat hij blind is) hij heeft nu al lichte vorm van spasme aan zijn linkerbeentje en armpje iedere dag komt er een verpleegkundige voor zijn bloedverdunners en iedere week fysio voor zijn spasme!!
de artsen vertelde mij dat de kleine gewoon brute pech heeft gehad en dat het niet bij mijn vandaan kwam!!

23-07-09 gisteren dus, moest ik op controle bij de internisten daar heb ik dus op gehamerd om die afspraak!!
ik kreeg gelijk van de internisten te horen (het waren er dus 2) of ik nog een kinderwens had?
dus ik zei nee ik vind het goed zo ik heb 3 kids waarvan 1 waarschijnlijk gehandicapt is!!
toen vertelde ze me dus dat ik mezelf moest steriliseren, (niet dat ik nog kids wil) maar dit kwam echt rauw op me dak.
ik ben een groot risico factor om ooit nog zwanger te mogen raken zeiden de internisten, beetje vreemd allemaal!!
dat krijg je dan effe te horen op je 31ste maar mijn vraag was gelijk waarom moet ik mezelf steriliseren ik ben toch gezond volgens jullie ziekenhuis?
ik vroeg gelijk dus sem heeft wel die bloedproppen van mij gekregen het is geen domme pech hij heeft het gewoon van mij

nou zeiden de artsen dat weten we dus niet met zekerheid ik zeg waarom moet ik mezelf dan steriliseren en waarom hebben jullie dat niet gezegd 4 jaar geleden na mijn eerste zoontje blijkbaar zijn ik en mijn kids niet belangrijk,woest was ik!!

en nog het mooie ik kreeg te horen dat ik foliumzuur levenslang moet blijven slikken want die stollingsafwijking die ik heb,die maakt bloedproppen aan in zowel mijn aders als in mijn slagaders zo en bedankt zei ik gelijk tegen de internisten dus al die jaren zonder medicatie ben ik gewoon een lopende tijdbom geweest
dat krijg je gewoon even te horen!!

erg triest dit allemaal aangezien mijn zoontje nu voor zijn leven gehandicapt is en we weten niet hoe zijn toekomst eruit ziet
sem is 28 mei 2009 geboren dus nu 8 weekjes oud,
we krijgen van iedereen te horen dat we hier een rechtszaak van kunnen maken want dit is gewoon onbeschofd hoe wij behandeld zijn in het ziekehuis!!

als ik dit allemaal had geweten en als ze me vorig jaar tijdens de gesprekken hadden verteld dat ik niet meer zwanger mocht raken omdat dat te gevaarlijk was voor zowel mijn ongeboren baby en mezelf dan hadden we nooit niet nog een 3de zwangerschap aangegaan!!
maar nu tjee we hebben nu echt zoiets wat moeten we hiermee,wat vinden jullie hier werk van maken zoja bij wie moeten we dan wezen!!