Nu wil ik het weten!

Onze lieve Xavi..

Al zeker 3 jaar denk ik dat onze Xavi geen gemiddeld kind is, al vanaf zijn geboorte kost het mij zoveel energie om hem op te voeden, blij te houden en het gezellig te houden in huis.. Steeds weer moet ik mezelf eraan herinneren positief te blijven, niet op hem te mopperen de hele dag.. 

Op school is hij ook niet de makkelijkste, hij kan zo veel, maar het komt er niet uit. Hij is gefrustreerd, slaat kinderen en zit niet lekker in zijn vel. Het kleding en schoenen drama elke ochtend! Ik ben het zat en ik weet niet meer wat ik eraan moet doen. 

Het ergste is nog om te zien dat Xavi zelf niet lekker in zijn vel zit, gelukkig gaat het slapen beter en zijn de nachtangsten/nachtmerries zo goed als voorbij.. Maar al zijn hele leventje is het zo dat als het ene probleem is opgelost, dient het volgende zich aan. En natuurlijk hebben alle kinderen dat, verschillende fases waar ze in terecht komen. Maar mij is ondertussen wel duidelijk dat bij Xavi de dingen extremer zijn. Hij zit regelmatig met zichzelf in de knoop en nu ik voel dat ik het zat ben, dat ik soms geen zin meer heb om erbovenop te zitten en om er energie in te steken (ik ga steeds meer dingen negeren, maar daardoor wordt Xavi juist gefrustreerder) denk ik dat het tijd wordt hulp in te schakelen.

Zovaak wordt er gezegt dat ik geen stempel moet willen, of dat het niets toevoegd.. Maar ik denk dat ik duidelijkheid wil hebben en bevestiging.. Er is iets en ik wil weten wat.. Maandag bel ik de huisarts en het hier opschrijven is mijn stok achter de deur, geen uitstel meer.. 

Ik hoop op een doorverwijzing, of misschien eerst eens naar een manueel therapeut of osteopaat, ben benieuwd wat de huisarts adviseert