Gisterenavond heb ik de datum van de vlokkentest gekregen: dinsdag 26 maart.
Het is dus nog lang wachten.
Gisterenavond heb ik moeten overgeven. Ik denk van de stress. Enerzijds ben ik natuurlijk misselijk ten gevolge van de zwangerschapshormonen. Maar toen ik die datum van de vlokkentest kreeg, kwam plotseling mijn vorige negatieve ervaring naar boven en werd ik werkelijk kotsmisselijk.
Ik durf mij ook nog niet te veel te hechten aan het groeiende leven in mijn buik. Ik denk uit zelfbescherming. Bij mijn vorige zwangerschap met het kindje met trisomie 18, had ik mij al veel gehecht aan het kleintje. En als je er dan afstand moet van nemen, doet dat extra pijn.
Ik ben zwanger... Het zou een mooie periode moeten zijn! Maar ik leef van dag tot dag. Ik werk, eet, slaap en probeer niet te veel na te denken, noch plannen te maken. Heel vreemde periode.
Gelukkig heb ik mijn zoontje Sebastian. Het is een super gelukkig kind en is altijd blij en enthousiast. Hij zorgt ervoor dat ik in het ‘nu’ kan leven.
reacties (0)