Zoals beloofd een blogje over hoe het vandaag in het ziekenhuis was en met de tweede prikjes.
Jamairo heeft vannacht lekker geslapen en kwam pas om half 7 weer. Even gevoed en toen met mama onder de douche. We sliepen bij mijn opa en oma in veendam, ligt dicht bij groningen en daar waren we gister toch op verjaardag. Maargoed om half 9 vertrokken we naar het UMCG, gelukkig geen file oid onderweg dus we waren ruim op tijd. We moesten ons melden bij de poli urologie(jeetje wat een wachtruimte net een gymzaal, ook wel ongezellig hoor hihi). Eerst werden er een paar standaard dingetjes gevraagd door een co-ass die alles weer vertaalde aan een buitenlandse co-ass(tenminste ze sprak steeds engels tegen hem). Die buitenlandse co-ass heeft even aan Jamairo's buikje gevoeld en gekeken bij zijn balletjes enzo. Daarna werd de echte dokter erbij gehaald, had Jamairo net aangekleed maar die dokter wou zelf even met de echo kijken, dus hup weeer kleren uit(vind hij al zo leuk...). Nouja een heel gepraat en gedoe maar waar het allemaal op neer komt; Omdat Jamairo nergens last van heeft hoeft er op korte termijn zeker niks te gebeuren. Waarschijnlijk is de reden van de vergroote nier en urine leider dat tijdens de zwangerschap is de urineleider in het begin nog gesloten, die van Jamairo is te laat open gegaan waardoor de nier te vol liep en dus groter werd. Bij 8a9 van de 10 gevallen neemt de nier weer de normale grote aan naarmate ze ouder worden. Nu moeten wij het komende jaar om de drie maanden naar het umcg voor een echo om te kijken of de nier kleiner word of nog zo groot blijft. Als de nier al groter blijft en een operatie is nodig dan zullen ze dat pas toen na 9-12 maanden. We moeten nog wel door blijven gaan met de antibiotica tegen infecties.
Na het bezoekje aan het UMCG konden we weer terug naar Drachten, daar snel een broodje gegeten en Jamairo gevoed en toen op naar het CB. Het begon daar al goed, hij begon bij het omkleden wat te jammeren dus ik hou m tegen me aan en ja hoor komt weer wat spuug terug, hupsa mama's blouse vies haha. Meneer had er vandaag echt geen zin in en ik bleek ook nog een half uur te vroeg te zijn(whoepsss verkeerde tijd hihi). Eerst maar even wegen en meten, hij was alweer 5860gram en 59 cm!! Meneer bleek toen nog honger te hebben dus omdat we toch te vroegen waren nog maar even snel voeden. Daarna mochten we al snel naar binnen. Even met de wijkverpleegkundige kletsen/kijken hoe hij zich ontwikkeld(zelfs nog even lachen hihi) en toen was het prikjestijd. Dat was wel even huilen natuurlijk, arm mannetje, hij is al zo verkouden en dan die rotprikjes nog. Snel zn kleertjes aangedaan, boodschapjes doen en snel naar huis. Daar viel hij binnen no time lekker in slaap.
En toen was ik ook nog even aan de beurt. Om 10voor4 moest ik naar de gyneacoloog om een spiraaltje. Dat ging aardig goed, heb nog wel steeds buikkrampen maar ja dat hoort erbij.
Jamairo was rond etenstijd even heel jammerig, niks was goed. Even temp. gemeten 37.4 niet echt verhoging, maar omdat hij zo jammerig was toch maar even een zetpilletje gegeven. Daar werd hij wel een stuk rustiger van, hij ligt nu lekker bij mij op de bank te slapen.
14Februari moeten we weer naar het UMCG en 21december mogen we voor prikjes nummer 3. Dan is hij weer even van de prikjes verlost!:D
xx liefs,
reacties (0)