Daar gaat ons geheim.....

Gisteren was dan de tapasavond met de meiden. Ik had het super voorbereid. In de ochtend heb ik een groepsapp gestuurd met het feit dat ik in de nacht gebraakt had en diarree had. Maar dat het inmiddels wel weer beter ging.

het had succes, er waren zelfs meiden die me niet eens wilden kussen wegens besmettingsgevaar, hahahaha. met mijn veilige colaatje (je weet nooit hoe de wijn dan valt hè) ging het prima. Beetje over werk praten. Maar toen ging het over de kinderen, zwanger zijn, voorbehoedsmiddelen. Ik zat mijn tong af te bijten, kreeg het warm, hartkloppingen. Waarom was het nu ook alweer zoooo belangrijk om het geheim te houden??? 

Dus ik heb mijn vriend ge smst of ik het niet toch mocht vertellen. Hij had niet anders verwacht. Vond het maar lang duren voordat de vraag kwam. En toen piepte ik het eruit. Meteen iedereen zoenen natuurlijk. Ineens was ons geheimpje openbaar! 

Zaterdag gaan we mijn schoonouders inlichten, daarna nog even de echo afwachten woensdag en dan ga ik het waarschijnlijk donderdag op mijn werk vertellen. 

Ik voel me verder met vlagen echt beroerd, misselijk, slap, duizelig. Alsof ik door een vrachtwagen overreden ben, en dan ineens gaat het wel weer. Verder groeit mijn buikje toch wel aardig, nu al. Zou me niks verbazen als er 2 in zitten........