Alleen met zijn twee

Vandaag ben ik al voor de 4e dag alleen, samen met M. Mijn vriend is op wintersport met vrienden en heeft mij met M thuis gelaten. Geeeeeeeeeeeeeeeeeeen probleem schatje, ik neem wel een dag vrij op jouw papa dag en verder gaat alles gewoon door.


Ja, en zo was het ook. Alleen nu moest ik alles, maar dan ook alles alleen doen. Dus in de ochtend aankleden en boterham smeren en afruimen en jas en schoenen aan en wegbrengen naar kinderopvang en in de avond weer halen en dan koken met een huilend kind aan mijn been, tafel dekken, mond poetsen, vloer boenen, afruimen, vermaken, piama aan, verhaaltje lezen, half uur luisteren naar gegil en in de nacht eruit om te troosten.... en dat was een rustige dag als ik werk.


Op vrijdag, zaterdag en zondag moest ik M ook nog de hele dag vermaken. Pfffff.... ik had nooit durven denken dat ik nog ooit zou denken: ik ga haar naar oma brengen! Ik vond het echt zwaar. Ik wilde een leuke mama voor M zijn, twee handen op een buik, leuke dingen doen en dan in de avond werken. Maar het viel tegen. Ik was in de avond veelal zo bekaf dat ik vroeg naar bed wilde! Ik vond het wel leuk maar er waren toch ook wel moment dat ik dacht: waar is dat behang???? dan plak ik haar er nu onder! En zo heeft ze toch heel wat meer momentjes met de Iphone gehad dan ik eigenlijk vind dat goed voor haar is...... Ik heb diep respect voor alleenstaande moeders gekregen!


Ik heb haar vanavond opgehaald bij de kinderopvang en ben door gereden naar mijn schoonouders, daar krijgt ze te eten en gaat ze slapen, op dinsdag is ze er toch altijd al. Ik mis nu maar een uurtje of 2 met haar en mij levert het een avondje en vooral nachtje rust op en hoef ik morgen niet in alle vroegte op pad om haar voor mijn werk weg te brengen.... dus zojuist genoten van lekker bad en ik ga strakjes toch nog even werken.


Morgen komt mijn grote liefje weer terug van vakantie.... eindelijk weer met zijn drietjes, dan klopt het gewoon weer en wie weet is er nog ruimte voor het creeren van een babytje?


Vanaf vorige week woensdag (dag 10) heb ik al veel afscheiding, heel waterig. Dus op woensdag nog een klein kansje gewaagd. Op donderdag veel galbulten als teken dat er een hormoonschommeling is. Dus ik dacht dat die eisprong op donderdag of vrijdag wel zou zijn, wat vroeg maar het kan zeker bij mij. Maar daarna blijft die afscheiding veel en waterig en ik heb een eisprong pijn in mijn buik, al een paar dagen met vlagen, links en rechts, en ik ben verstopt. Jajajajajaja, de radartjes in mijn hoofd maken weer overuren. Maar ja, bij 2 dagen na je eisprong kan je toch nog helemaal geen klachten hebben? Ik maak me weer gek. Het enige wat ik kan doen is M morgen bespringen en hopen op misschien toch een late eisprong......over 2-2.5 week zullen we het weten!

471 x gelezen, 0

reacties (0)


  • dorothee


    Duimduimduim
    Liefs Do

  • danika

    Hij gaat zich morgen wel heeeeeel welkom voelen

  • maunie

    Zo herkenbaar. En ik heb dat 1x in de mnd 7 dagen maar uiteindelijk ga je je weg er wel in vinden maar zo gauw mijn man terug is dan is het de dag daar op mij dag en doe ik heerlijk relax

  • Zonnebloem81

    Hihi,leuk deze blog. De andere kant van ouderschap en dan afsluiten met dat je nog zo'n handenbinder wil. Ik had het zelf geschreven kunnen hebben ;)