De laatste loodjes....

Of nou ja, de laatste loodjes is misschien wat overdreven..... nog 88 dagen te gaan naar de 40 weken, vandaag dus 27 weken en 5 dagen zwanger.

Maar de afgelopen week begin ik toch wel meer klachten te krijgen. Had al wel vaak rugpijn. Dit blijft en het wordt steeds erger lijkt het wel. Echt een heel specifiek plekje halverwege de wervelkolom en dan rechts ervan. Kan hierdoor niet op de bank liggen en ook niet op mijn rechter zij in bed. Gelukkig kan ik nog wel op mijn rug en linker zij slapen.

Tot een week geleden had ik energie voor 10! Maar dat is toch wel wat minder geworden merk ik. De afgelopen dagen zit ik bijna te knikkebollen op de bank in de avond. En dan maar vroeg naar bed he....

En die buik!!! Wij moeten echt een megaprinces krijgen want ik vind die buik echt enorm! Mijn positiebroeken beginnen behoorlijk strak te zitten en het aantrekken van schoenen begint steeds lastiger te worden. Mijn tomtom heb ik nu maar in de deur van de auto verstopt aangezien het eigenlijk niet goed meer lukt om hem steeds uit het dashboard kastje te halen. En fietsen is ook niet heel erg prettig meer, net alsnof er een bal tussen mijn benen zit.

En wat ik misschien nog wel het ergste vind.... ik heb nu 2 keer meegemaakt dat ik in mijn broek plaste. Een keer bij het niezen, een keer bij het opstaan. Gelukkig niet veel maar ik voelde me knap ongelukkig toen het gebeurde..... Het hoort erbij maar voel me soms net een oude vrouw.

Ik probeer verder goed op mijn voeding te letten maar de joghurt komt me echt de oren uit. Nog even volhouden, het is voor kruimels botjes. En de lekkere trek slaat toch ook geregeld toe. Probeer niet meer dan een halve kilo per week aan te komen maar het kost met echt veel moeite met al die verleidingen in deze tijd van het jaar! Smeer zo veel mogelijk antistriae creme, tot nu toe met effect gelukkig.

En kruimel.... die trekt zich nergens iets van aan. Schopt en draait wanneer ze daar zelf zin in heeft en dat is meestal niet als papa in de buurt is. Soms zit ze hoog en soms juist heel laag, dan trapt ze op mijn blaas en ligt ze met haar rug naar mijn buikwand toe. Je voelt dan echt een verharding onder mijn navel. Deze ligging is niet heel fijn dus ik ben blij als ze zich weer omdraait!

Al met al mag ik nog steeds niet klagen, is het hier nog vollop genieten en groeien we samen naar het moment dat kruimel zich aandient. Nu de babykamer vorm krijgt, de box staat te pronken in de kamer en de wandelwagen startklaar in de gang staat is het allemaal veel echter geworden. Maar totdat het zover is moet ik nog gewoon werken. Mijn diensten gaan onverminderd door tot 36 weken (vanaf januari geen weekenddiensten meer gelukkig). Vaak in de avond nog borrels of vergaderingen. December zit helemaal vol met verplichtingen. Vanaf januari probeer ik dit zoveel mogelijk te beperken, de eerste week heb ik dan gelukkig vrij.

3/2/12.... dan kan ik eindelijk genieten van de rust!