Vandaag was het dan eindelijk tijd voor de 20 weken echo. In de ochtend moest ik werken, ruim op tijd naar huis, even douchen en op weg naar de verloskundigenpraktijk. Ik was niet echt zenuwachtig, heel gek, had zeker verwacht dat ik me vanalles in mijn hoofd zou halen maar nee. Ik had er gewoon zin in, eindelijk onze kleine kruimel zien en wat zou het worden, meisje of jongen.
Na binnenkomst mocht ik direkt gaan liggen. En daar was ie dan. Enorm gegroeid. De echoscopist ging heel voortvarend te werk. Alles opmeten en toen alles langs. Kruimel ligt met het hoofdje in mijn kleine bekken verstopt dus de kleine hersenen gaven wat kleine probleempjes maar uiteindelijk kon ook dat goed gemeten worden. Ik dacht al een verharding bij mijn schaambeen te voelen, niet altijd maar de laatste dagen wel. Het hoofdje dus..... Verder was alles goed: hersenen, ogen, lipje, neusje, hartje, bloedvaten, middenrif, maagje, nieren, darmpakket, blaasje, armen en benen, handjes en voetjes, teentjes en vingertjes, placenta (jeee wat een ding!), navelstreng. Helemaal alles in orde. Kruimel was lekker aan het zwaaien en een beetje aan het bewegen, die vond het allemaal wel prima. Hij weegt al 375 gram, en met de botjes en omtrekken van alles zat hij helemaal in het midden.
En toen... wilden wij weten wat het wordt??? JAAAAA. Bij het opmeten van de beentjes probeerde ik al in het kruisje te kijken maar ik zag niks, dacht al dat ze een meisje zou zijn. En de echoscopist zag alleen een paar streepjes, geen piemeltje, dus ze zei dat ze dacht dat het een meisje zou zijn maar helemaal 100% was ze niet. Tja, die wil natuurlijk onze babykamer niet komen overschilderen.....
Wij gaan uit van een MEISJE!!!!! En wel een gezond meisje. Ooooo, wat zijn wij gelukkig! Mijn vriend wilde eigenlijk het liefst een jongetje en ik zag aan zijn gezicht dat hij toch een ietsiepietsie teleurgesteld was maar ze is helemaal gezond en dat is het enige wat telt! Goh wat ben ik gelukkig!!!! Dus vanaf nu is kruimel een meisje en praten we over ZE!
Na de echo na even op controle. Mijn bloeddruk was 110/70 en mijn Hb is nu 6.7. Moet nog meer ijzer gaan eten van de verloskundige en ik moet het rustig aan doen van haar. Ik moet me concentreren op mijn werk en het huishouden en het boodschappen doen overlaten aan mijn vriend. Nou, toch fijn als iemand dat nog even tegen hem zegt! Hahaha.
En na deze controle was het voor mijn vriend tijd om terug te gaan naar zijn werk en voor mij was het shoptijd! Ik heb nu de eerste aankopen voor onze kleine meid gekocht. Op een of andere manier vond ik het nog steeds moeilijk. Hoe warm is het maart? Hoe groot zou ze zijn? Zou ik dit niet ergens anders mooier vinden of goedkoper?
Maar ik heb gekocht bij de hema, h&m en kruidvat: een jurkje met grijs, roze en rode strepen met grijze maillot, een roze rompertje met witte stippen met bijpassend mutsje (had deze ook aan mijn kleine nichtje gegeven en vond hem toch al zoooo leuk, blij dat ze hem nog hadden!), een roze omslagdoek (kan je volgens mijn vriendinnen niet genoeg van hebben), een houder om portie verpakkingen melkpoeder in mee te nemen (ik kan ws geen borstvoeding geven), 2 kleine flesjes (roze en paarse), een roze manicure setje met beertjes.
Het ligt nu heerlijk uitgestald op tafel en dan kan ik er de hele avond naar kijken terwijl ik iedereen kan afbellen met dit goede nieuws.
Een meisje, een klein prinsesje, jee, kan het nog niet geloven!
reacties (0)