Terug uit italie

He meiden,

Wij zijn vandaag teruggekomen van anderhalve week Toscane. We zijn op donderochtend vroeg vertrokken naar italie en na wat file-leed onderweg kwamen we aan op de camping. Wat bleek.... heel toevallig hadden we dezelfde camping uitgekozen als 3 jaar geleden! Ondanks dat we om half 10 pas aankwamen konden we gelukkig nog inchecken en daarna in het donker de tent opzetten. We waren vergeten: een hamer, de dop van het luchtbed zodat we 2 nachten op de grond moesten slapen (totdat we eindelijk een nieuw luchtbed konden vinden), een lamp of kaarsen, sokken, en mijn vriend was handdoeken vergeten. Hoezo overhaast vertrokken.

Maar het was ook wel een hectische week geweest. Maandag geopereerd, dinsdag verplicht de hele dag op de bank gelegen, woensdag voorzichtig het huis schoongemaakt voor als er kijkers zouden komen in onze vakantie, boodschappen gedaan, tas ingepakt, de bbq bij mijn ouders opgehaald en daarna nog uiteten met mijn schoonouders (had echt te veel gedaan, wat erin resulteerde dat de donderdagochtend voor  vertrek de vakantie begon met een overspannen huilbui). Had enorm last van mijn rug gekregen aangezien ik mijn buik zoveel mogelijk wilde ontzien.

In italie hebben we 3 (luxe) campings aangedaan, allemaal met een enorm zwembad en/ of zee. We hebben rome bezocht, gefietst, en vooral helemaal niks gedaan. En dat was echt nodig. Door mijn wondjes kon ik niet zwemmen want dan verweekte het korstje direkt. Ik heb wel een keer te vroeg getennist (op dag 5 naar de operatie. Daarna zijn mijn hechtingen gesprongen en sprong het wondje open.... grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr. Toch een iets minder mooi litteken dan ik eerst dacht. Daarna ben ik wat voorzichtiger geweest en nu valt het uiteindelijk toch nog mee.

En aangezien ik net ongi geweest was kan ik ongestoord aan de wijn en de kaas, en dat heb ik dan ook naar harte lust gedaan. Daarbij waren we superontspannen en hadden vrij weinig te doen, dus het nieuwe luchtbed is dan ook veelvuldig gebruikt......... zeker tegen het einde van de vakantie toen mijn eisprong zich aandiende......

3 dingen die me toch een beetje pijn deden en een kleine smet waren op de ontspannen sfeer....

1. die wond. Daar ben je toch een groot gedeelte van de dag mee bezig en zo natuurlijk ook indirekt met de reden van die wond.....

2. al die zwangeren die ik gezien heb. Echt NIET meer normaal. Ik zag denk ik wel 15 zwangere buiken per uur. De een nog mooier dan de andere. Of de grond/ lucht is heeeeeeel vruchtbaar, of er zit een zeer goede vruchtbaarheidskliniek in de omgeving. Ik hoop natuurlijk het eerste aangezien wij daar nu ook anderhalve week gebruik van gemaakt hebben.

3. op de dag van vertrek naar nederland stond ik de tent in te pakken. Komt er een duits jongetje op zijn fietsje naar me toe: heel verhaal in het duits waar ik natuurlijk maar de helft van snapte, het jongetje snapte alleen niet dat ik nederlands was en hem dus niet goed begreep, Ineens, zomaar vroeg ie: haben sie kinder?? Uhhhh, he, au. Nein. O, warum nicht? Uhh..... tja..... ik weiss nicht..... slik, schatje, zullen we gaan????

En nu zijn we weer thuis. Heb net 55 berichtjes gelezen, heeeeeeeeeeeeerlijk thuiskomen. Nog een dag en dan weer werken, bah bah, maar ga zeker genieten van mijn vrije dag morgen. En wie weet hebben we over 2 weken iets te vieren!