En maar wachten....

Zooo, vandaag weer dag 10 van het tweede deel van de cyclus. Het wordt weer spannend. En hoe erg ik ook wel weet dat klachtjes niks zeggen, wil ik het toch effe voor mezelf benoemen, misschien leuk voor later..??

Het begon ermee dat ik helemaal niks voelde.... gewoon echt niks, terwijl ik normaal altijd wel gevoelige borsten krijg vlak na de eisprong. Daarna kreeg ik een enorm vieze smaak in mijn mond (alsof je teveel gedronken hebt, met open mond geslapen hebt en daarna een dooie rat hebt gegeten.....), en wat ik ook deed, het wilde niet weggaan...... en nu 3 dagen later heb ik het nog een beetje, echt ranzig, nog nooit zoveel pepermuntjes gegeten. En toen kwamen toch ook de gevoelige borsten opzetten, echt precies zoals altijd. En vandaag had ik steeds het gevoel dat ik moest plassen, maar dan kwam er echt maar een drupje.....

Ach tja, ik weet dat het allemaal niks zegt, maar toch he.... het is net genoeg om weer hoop te krijgen. Maandag is de kijkoperatie, dan mag ik niet meer ongesteld zijn. Dus vrijdagavond moet ik uiterlijk ongi worden, maar dat lukt meestal wel. Ik hoop zoooooo dat ik die operatie niet hoef te ondergaan.... ik hoop het, ik hoop het, ik hoop het.....

En tot die tijd.....

De tijd doorkomen, elke minuut is er een. Gelukkig wordt ik goed bezig gehouden met een cursus, morgen zelfs van half 9 tot 22.00. En elke pauze zit ik als eerste op het toilet.......

Ik hoop dat ik jullie vrijdag mooi nieuws mag brengen,

mamaongeduld