IUI4, bezoek anesthesist

Vandaag dag 13 van de cyclus. Ik mocht me eerst vanochtend melden bij de anesthesist. Daar heb ik eerst een half uur op zitten wachten, eerst werd mijn bloeddruk opgemeten: 98/66. Wat laag, ach dat kun je 100 mee worden (weet ik mevrouw). Toen weer wachten, maar daar was de anesthesist dan eindelijk. Aangezien ik een blanco voorgeschiedenis heb en verder gezond ben was er eigenlijk niks om over te spreken. En aangezien er ook niet naar hart en longen geluisterd werd dacht hij waarschijnlijk dat hij dan maar de tijd moest doden met goed bedoeld advies.

'een laparoscopie, heb je een kind'. Waar ie dat ineens vandaan haalde, geen idee. Ik: nee, dat is het probleem. Hij weer: ja, dat is vervelend hoor. Maar als ik je een advies mag geven: ga niet tot het uiterste. Nou, ik was wederom helemaal verbouwereerd waar deze man het lef vandaan haalde om mij dit soort belachelijke adviezen te geven. Toen zij hij dat hij en zijn vrouw ook geen kinderen konden krijgen, maar dat ze daar nooit naar hebben laten kijken. Ik werd ondertussen behoorlijk gepikeerd en zij dat ik door wilde tot en met adoptie. Toen melde hij weer dat hij kennissen had die een chinees kindje hadden geadopteerd, was goed gegaan. Maar ze wilden zo nodig een tweede, die bleek autistisch, en nu is het hele gezin ten gronde. Ik zei dat je bij een eigen kindje ook nooit zeker weet of het gezond is. Zei hij weer: soms moet je gelukkig zijn met wat je hebt. Toen dacht ik: eikel, wat denk je wel niet, kom hier alleen voor narcose en laat die stomme goedbedoelde adviezen maar zitten. Beetje professioneel hoor! Dit is nu al de tweede hulpverlener die zijn persoonlijke mening/ ervaringen op dit gebied met me deelt.

's middags weer voor de IUI, dit keer weer door mijn eigen gyn. Het ging allemaal goed, al twijfel ik of mijn ei niet al gesprongen was. Gisteravond een aantal keer forse steken in mijn rechter onderbuik en vanochtend ook, en nu alweer uren niet. Maar de afgelopen keren voelde een eisprong echt als een uren durende pijn, dus hopelijk komt dat vanavond nog.

Na afloop weer de uitslag van het zaad meegekregen: niet fantastisch, maar zeker niet slecht: 15 miljoen zaadjes ws 80% cat A en B. Maar voor opwerken toch weer neit al te veel in A: 9%. Daarbij was de concentratie maar de helft van de vorige keer. Ach, je kunt er geen pijl optrekken..... maar goed genoeg.

Nu maar 2 weken er niet aan denken (haha, net alsof dat lukt). Gelukkig komen er drukke tijden aan, met allerlei congressen en cursussen, feestdagen, en de puntjes op de ie voor mijn sollicitatie. Ik kreeg namelijk gisteren het verlossende antwoord: Ik heb de baan, moet alleen nog voor 2 andere commissies verschijnen, maar de belangrijkste horde heb ik genomen. Dit betekent ook dat wij in sept/okt gaan verhuizen naar een ander deel van nederland en dus ook naar een andere gyn. Krijg dus zoiezo een second opinion dan.

Nou, lange blog geworden, maar ja, er gebeurd ook zoveel ineens.....