Jeetje wat een week, niet een die ik nog een paar keer zou willen overdoen....
Het begon op zaterdag. Ik werd gebeld door een van mijn beste vriendinnen, we zouden juist die avond naar haar verjaardagsfeest komen. Ze deed wat raar en was heel blij dat ze me trof. En ze wist niet hoe ze het moest vertellen.... tja, toen wist ik het al, ze was zwanger..... en wel al 11 weken. En daarvan heeft ze 6 weken in spanning gezeten hoe ze me dit moest vertellen. Ze had zelfs op vrijdag met mijn vriend gebeld om te vragen hoe ze het het beste kon aanpakken. Maar met dat feestje bij hen thuis kon ze het onmogelijk meer verbergen. Ik was natuurlijk blij voor haar, ik zat zelf nog in afwachting dus een beter moment had ze niet kunnen treffen. Die avond heeft ze het tegen iedereen gezegd, het blijft een vervelend fenomeen...... Maar ja..... dat ze het zo moeilijk vond om het mij te vertellen, zo lief!
Mijn dagen schoven langzaam voorbij. Liep al vanaf zondag met een inlegkruisje rond maar er gebeurde maar niks. Daar was ik gewoon blij mee, of ik was eindelijk zwanger, of mijn cyclus was weer eens gewoon normaal.
Maar op woensdag dag 28 zag ik toch het eerste bruine drap, en gisteravond, exact 29 dagen na de vorige keer, was het rood bloed, nog niet heel veel maar het was er wel. En vanochtend leek het wel of ik leeg liep, zo veel!!
Dus ongi na 29 dagen, 13.5 dag na mijn eisprong. Ik ben teleurgesteld maar ach..... mijn vriend had zoveel gedronken op wintersport en geen IUI, tja, wat wil je... maar ik ben blij dat mijn cyclus wat normaler is, vooral die tweede helft. Misschien doen toch een acupunctuur effect? We gaan er deze maand gewoon mee door, ik ga zo de hormoontjes ophalen bij de apotheek en maak direkt een afspraak voor de IUI. En dan gaan we er maar weer voor..... andere opties zijn er niet toch?
reacties (0)