Een lach en een traan
Vandaag dag 26 van mijn cyclus en... vanmorgen een beetje bruine afscheiding. Oneeeeee, zo begint het meestal met mij. Shit, hoe is het mogelijk.....voelde me zo zwanger. Maar ineens waren inderdaad ook die gevoelige borsten weg. In de loop van de dag wat meer bruin, wel allemaal oud bloed.
Halverwege de middag hadden we een date met mijn broertje en zijn vrouw. Ik heb een goede band met mij broertje maar we lopen de deur niet plat bij elkaar. Dus... we hadden wel onze vermoedens, helemaal omdat de reden van het bezoekje was dat ze toch in de buurt waren. Al rekening houdende met mooi nieuws hebben we een appeltaart gekocht en een grote knuffelbeer. Het duurde nogal lang voordat het hoge woord eruit was: ze zijn 10 weken zwanger! Wat er toen door me heen ging... ik weet het echt niet. Voelde me vooral kut omdat wij nog steeds aan het poeteren zijn en net weer ongi waren geworden maar voelde me ook heel blij omdat we oom en tante worden! Blij voor mijn broertje en zijn vrouw en blij voor mijn ouders, toch nog oma en opa! Gemengde gevoelens dus en nu nog.
Ben net in bad geweest, de sliertjes oud bloed zijn nu weggespoeld, gadver. Dus zoals elke maand hoop ik nu op een innestelingsbloedinkje, en hoop ik verder geen bloed meer te hoeven aanschouwen. Morgen zullen we wel met onze neus op de feiten worden gedrukt....
Een lach en een traan,
mamaongeduld
reacties (0)