Vandaag had ik dan mijn HSG. Had vanochtend nog wel een momentje van kleine traantjes, waarom moet het toch allemaal zo moeilijk???!!!
Een aantal mensen hadden aangeboden om met me mee te gaan maar ik vond dat toch niet nodig, zeker niet zo vlak voor de voetbal.
Dus heb ik 2 paracetamolletjes genomen en ben op de fiets naar het ziekenhuis gereden. Ik moest mijn onderbroek uitdoen en op een rontgenbank gaan liggen, benen uitelkaar, lamp erop, ach ja, nu al zovaak gedaan, blijft alleen vervelend. Eerst werd de eendebek ingebracht, dat voelt nooit lekker maar is goed uit te houden, daarna werd de baarmoedermond ontsmet met jodium. Daar voelde ik niks van. Toen zei de gynaecoloog: ik ga nu het slangetjes in de baarmoeder plaatsen, dat kan wat gevoelig zijn. Ik voelde een heeeel vele pijn in mijn onderbuik, riep au en greep met mijn handen naar mijn onderbuik. Jeetje, dat deed pijn! Maar het zakte ook in een paar seconden al af naar een forse menstruatiekramp. Heb mezelf er doorheen gezucht, onder het motto: bevallen dat is pas erg! Dus ogen dicht, concentreren op de ademhaling. Toen werd er een ballonntje opgepompt, pijn werd weer heviger en werd het kontrast gespoten, dat voelde ik niet echt. Eigenlijk wilde ik meekijken naar de rontgenbeelden maar doordat ik echt alle concentratie voor mijzelf nodig had heb ik allleen het eindresultaat gezien: mooi doorgankelijke eileiders.....
Toen het kathetertje weer uit de baarmoeder werd gehaald, verdween de pijn en was ik alleen nog iets duizelig. Ben gewoon weer naar huis gefietst.
Conclusie:
1. weeeeer benen uitelkaar met lamp erop
2. zeer forse pijn onderbuik, duurt maar een paar seconden.
3. dan paar minuutjes kramperige pijn, maar wel te doen
4. nadien lichte menstruatiepijn.
Dus dames, het is voor iedereen verschillend maar mijn ervaring is dat het absoluut wel te doen is. Die heftige pijn is echt maar heeeeel kort. Ben het nu alweer bijna vergeten.
reacties (0)