De eerste stap is gezet. Na het weekend hebben we een afspraak bij de huisarts.
Na 10 pogingen heb ik de moed wel een beetje laten zakken. Of eigenlijk geloof ik er helemaal niet meer in. Heb ook al wel aanwijzingen dat er dingen niet kloppen. Vroeger, toen ik de pil nog niet slikte had ik altijd bizar veel bloedverlies tijdens menstruaties. Met de pil is dat duidelijk minder geworden. Na 15 jaar jaar pil slikken nu 1 jaar gestopt met de pil, maar het bloedverlies lijkt elke maand minder te worden, sla soms zelfs een dag over tijdens de menstruatie. Soms maar 3 magere daagjes ongesteld. Heb vorige maand mijn temperatuur in de ochtend (altijd op hetzelfde moment) opgenomen, er lijkt iets van een voorzichtige verhoging na mijn eisprong te zijn maar die houdt niet aan.
Had zelf al opgezocht dat stress en ook het 'bezig zijn met een baby maken' van negatieve invloed op je hormonen kan hebben wat erin kan resulteren dat je eisprong niet goed is en het progesteron wat je baarmoederslijmvlies moet optimaliseren, minder hoog is. Maar ja, ik kan mezelf niet veranderen, doe mijn best om niet aan babies te denken maar dat wordt elke maand moeilijker.
Dus maandag naar de huisarts. Wil in ieder geval dat het zaad van mijn vriend wordt nagekeken en wil eigenlijk ook dat bij mij wordt nagekeken of ik SOA's in het verleden heb gehad (nooit iets van gemerkt, maar dat hoeft ook niet). En als de huisarts dat kan zou ik het ook wel fijn vinden als ie alvast wat hormojen prikt. Maar anders is dit een begin. Mocht het allemaal goed zijn (of niet goed trouwens ook) dan wil ik de volgende keer een verwijzing naar de gynaecoloog. Ik ken de huisarts verder niet, hoop dat ze niet te moeilijk doet.
Was vanaf het begin al bang dat het niet normaal zou lukken. Ik ben arts en weet er gewoon te veel vanaf. Gewoon klussen wanneer je zin hebt etc, dat zit er gewoon niet in voor mij.....
reacties (0)