Hoe het nu gaat.. op een blauwe wolk

hallo dames..

het is al even geleden dat ik hier een blog heb geplaatst , vandaag is onze kanjr 3 weekjes en 3 dagen en zijn we ondertussen al weer 2 weken en 3 dagen lekker thuis volop aan het genieten van ons kanjertje,..

naar een hele lange weg van zwanger worden ,, iui's,, tegenslagen en heel veel verdriet ,, is het ons dan toch gelukt en hebben we een prachtige zoon

zoals velen van jullie al wel weten werd ik met 16 weken zwangerschap opgenomen ivm met een funneling boven mijn cerclage bandje die met 13 weken zwangerschap is geplaatst in zwolle, maar naar volledige bedrust 4 weken in het ziekenhuis bleek toch het cerclage bandje los te laten.. waarvan ik zeker wist dt het het bandje was, en de gyn. zij dat het niet kon enz en naar inwendig onderzoek enz ze zijden dat alles dicht zat,, maar ik vertrouwde het niet, en mosten ze van me verder door zoeken wat e aan de hand was,, had niet vor niets een touwtje verloren toch.. zwolle gebelt maar die wouden niets meer doen en al het zo was dat het een touwtje was an de cerlcage da was het pech hebben en moesten we maar afwachten,, NOU NOOIT NIET .. BEN ONS PRINSESJE OOK AL VERLOREN NIET NOG EEN KEER.. dus ze moesten maar een oplossing zoeken e naar een ander ziekenhuis als zwolle niets wou,, want er werd wat gedaan want wist zeker dat het niet goed was,, nijmegen radbout gebelt,, en die zij  dat ik moest komen en zouden ze even kijken,,  was binnen no time in nijmegen met de ambulance. daar aangekomen ws men gevoel wel heel goed,,  en  werd door de artsen verteld dat men vliezen al door de baarmoedermond waren (net als van ons dochtertje) en dat der al infecties binnen waren,, nu was het de keus of operen en de kans nog 15 % dat het goed zou gaan ,, of afwachten en ook wete dat het niet goed zou gaan,, dus toch voor de operatie gekozen,,  en binnen 2 uur lag ik op de operatie kamer,, en hopen en hopen dat ons wondertje bij ons mocht bljven,,wetend dat ons kleine prinsesje altijd ons wondertje zou beschermen,, naar een lange moeilijke operatie is het dan toch goed gegan de oude cerclage is verijderd, en een nieuwe geplaatst ,, de vliezen zitten weer in de baarmoeder,, maar nu is het afwachten of het goed blijft gaan en of de infecties gaan dalen ,, anders moet de cerclage nog weg en moet ons wondertje geboren worden zonder een kans van leven,, maar de dagen kropen voorbij,, e god wat een angsten al die weken hopen en hopen dat hgoed blijft gaan naar 3 keer op het punt te heben gestaan dat ons wondertje met 22 ,, 24 en 26 weken geboren moest worden ,, ontspronge we toch net elke keer weer de dans,, naar dik 7 weken in nijmegen te hebben legen en manlief die elke dag 400 km op en neer reed,, was dan de dag dat e overgeplaatst werden naar zwolle.. ondertusse 27 weken zwanger ,, wie had dat verwacht,, ook bleven de angsten want ons wondertje moest echt nog even blijven zitten ,, zijn we in zwolle ook 6 weken volledige bedrust  gehad te hebbe weer een stukje dichter bij huis overgeplaatst.. nog en dikke week in hardenberg vlak bij huist hebben gelegen,, mocht ik nog lekker een naar huis was tenslotte 34 weken,, niemand verwacht zelfs de artsen uit nijmegen die regelmatig belde om te vragen hoe het ging,.

thuis lekker genoten naar al die maanden ziekenhuis nu weer men eigen bedje men eigen douche  manlief en familie om me heen heeeerlijk,, en volop aan ht genieten va ons wondertj dat in men buik nog steeds lekker groeide, tot vrijdag avond de 1e voetbal wedstrijd van nederland,, ik had al beetje last van buikpijn en krampend gevoel maar dacht ,, neee ben net een dikke week thuis en moet nog zoveel doen voor mijn idee,, dus naar de voetbal wedstrijd,, tegen manlief gezegt . kom we gaan lekker op bed,, waarop hij zch afvroeg,, waarom zo vroeg je ligt nooit vroeg op bed haha,, maar goed eenmaal op bed om de 10  a 7 minuten krampen ,, de hele nacht,, zaterdag ochtend manlief nog niets gezegt en hem klusjes laten doen de hele dag  aha en toen alles gedaan was savonds maar het ziekenhuis gebelt haha, ondetussen aleen aantal uur om de 5 min weeen.. aangeomen in  het ziekenhuis een ctg en ja hoor weeen om de 5min,, waarop de gyn zij,, hoelang heeft u dat al,,, uhmmm nou al vanaf vanmorgen haha, tegen alf 10 savonds naar een uurtje ctg bsloot de gyn mijn cerclage te vewijderen,, en had ik al meteen een 4 cm ontsluiting,, de hele nacht bleef het  een beetje het zelde ,,  kwamen heel langzaam de centimeters bij smorgens op ruim 5 a 6 centimeter besloot e gyn om de vlieze te breken rond half 9,, en kwart over 11 in de ochtend is ons mannetje geboren,, wat een prachtig mannetje helemaal in de wolken naar al die maanden vechten was hij er eindelijk,,  46 cm en 3050 gram,, en was is die knap.. alleen moest ons schaje door naar de kinderafdeling zijn suikerspiegel was te laag en werd blauw.. slikken was een beetje moeilijk naar 4 weken te vroeg te zijn,, maar naar 5 dagen op de kinderafdeling en 3 dagen naast mama haar bed, mochte we lekker naar precies een weekje naar huis,(mama mocht al wel eerder maar die gng je echt niet achter laten haha dus zijn we samen naar huis gegaan,,, en hoe bijzonder is het,, ons prinsesje gebore op vaderdag 2012 en ons kleine mannetj ook op vaderdag 2014

ondertussen genieten we volop van ons kleine mannetje hij doet et erg goed , ondertussen 200 gram boven zijn geboorte gewicht, dus gaat supr ook het drinken en het slikkn wat eerst een beetje moeizaam ging gaat nu al beter,

dus ondanks alles zitten wij echt op een grote  blauwe wolk,,

een beetje lange blog geworden,, sorry dames,,