Een mijlpaal bereikt !!

vorige controle op 8/07 verliep een beetje in chaos.  De reden daarvan was de suikertest.  Ik moest het (sorry hoor maar hoe smerig is dat drankje !!) drankje opdrinken en een uurtje later zouden ze bloed komen prikken om te kijken hoe ik daarop reageerde.  In dat uurtje moest ik nog andere onderzoeken laten doen en zo kwam het dat ik neerlag voor een uitgebreide echo toen de verpleegster binnenkwam met de melding dat ze even tussen door wel het bloed zou prikken.  Ik was best een beetje zenuwachtig.  Bloed prikken is bij mij altijd al een ramp geweest -slechte aders en omdat ik weet dat het zo moeilijk is verkramp ik ook altijd- nu het eerst een tijdje goed is gegaan is de laatste keer in drama geëindigd omdat de verpleegster dus compleet fout prikte waardoor ik flauw viel.  Ik keek naar de verpleegster en dan naar mijn man.  In een oogopslag had ik al door dat dit niks ging worden met die verpleegster, om de een of andere reden had ik dus een rot voorgevoel.  Mijn man al proberen met grapjes mij afleiden, de gyne mij opnieuw proberen te betrekken bij de echo die voort bleef gaan met de metingen, manlief aan tenen kriebelen... En ja hoor, ook kort daarop zag mijn man dat het misliep.  Die verpleegster spant mijn ader af, er komt een joert van een dikke rode/blauwe plek naar boven en ze begint daar vrolijk met haar naaldje in te prikken.  Gevolg een groot bloedvat dat het begeeft, ik alle sterretjes van de regenboog en bovenal wordt ik direct supermisselijk maar kan maar 1 ding bedenken : niet overgeven want dat rotdrankje moét blijven zitten, dit doe ik geen tweede keer vandaag meer !!!!  Mijn man keek boos naar gyne die toen ook doorhad wat er aan de hand was, ik lag daar ondertussen als een schotelvodje... niet leuk.  Gelukkig had gyne het geweldige idee om een andere verpleegster te roepen en jawel hoor, die stak direct raak, waar ik dan uiteindelijk niks van voelde en het bloed (toch een 8-tal buisjes want er werden nog bijkomende bloedtests opgevraagd door gyne) kwam mooi.  De andere arm zette direct ontzettend op, met het gevolg dat ik nu bijna 14 dagen later nog steeds een enorme lelijke bloeduitstorting daar heb, die toch behoorlijk pijn doet.... niet leuk dus. 

Dan was het ook zo dat onze twee meisjes enorm beweeglijk zijn, waardoor de gyne het moeilijk had om de juiste metingen correct te kunnen uitvoeren.  Ze suggereerde eventjes rond te lopen, door te gaan naar een andere onderzoekskamer waar een ander en beter echoapparaat stond, en dan ook in de hoop dat twee gunstiger tegen over elkaar zouden liggen ipv altijd over elkaar. 

We liepen dus even over de gang en dan naar die andere kamer toe.  Gelukkig bleken de meisjes de boodschap begrepen te hebben en kon de gyne daarna de metingen beter verder zetten.

Uiteindelijk de boodschap gekregen dat onze meisjes nog steeds perfect op de curve zitten.

Verder voelde ik mij ook goed, geen echte kwaaltjes.

Daar is nu door het warme weer spijtig genoeg verandering in gekomen.  Mijn benen, voeten, handen en polsen zitten vol vocht en daardoor heb ik behoorlijk pijnlijke gewrichten.  Daarenboven heb ik een goede verkoudheid te pakken waardoor ik mij afgelopen weekend echt behoorlijk ellendig voelde.... niet leuk.

Gelukkig gaat het alweer ietsje beter en weet ik beter om te gaan met de warmte en het vocht. 

Gisteren dan opnieuw naar gyne voor controle.  Deze keer verliep het gelukkig allemaal wat rustiger.  Ben nu in totaal een 2,2 kg aangekomen in totaal.  Waarvan er bijna 1,5kg na de vorige controle - vorige controle stond ik op +600gr. en die 1,5 kg zit volgens mijn ook nog best veel aan vocht dat ik nu ophoud.  Hopelijk blijft mijn gewicht onder controle.

En dan het super goede nieuws : onze meisjes wegen nu tussen de 1 kg en 1,1 kg !!! Ik vind dat echt een mijlpaal die we over zijn.  Gisteren was ik exact 26.5 weken dus gewichtjes zitten daarmee super op de curve !!!  De volgende mijlpaal is nu de 30 weken halen, en dat zou zeker doenbaar moeten zijn, alles erna reken ik als dikke surplus en het ultieme is dan de 36 weken, zoals van in het begin ingepland zullen ze uiterlijk op 36 weken gehaald worden dmv een keizersnede.

Vandaag ook mijn laatste dagje hier op het werk.  Ik heb mijn best gedaan om nog vele zaken afgewerkt te krijgen, het is helaas niet helemaal gelukt.... Ik heb een belangrijke leidinggevende functie binnen een lokaal bestuur en mijn directe overste is al een tijdje op en af afwezig.  Ik heb de vorige 3 weken ook zijn vervanging bijgedaan, dus logisch dat niet alles rond geraakt.  Hij zelf heeft op zijn beurt beslist om mij niet te vervangen, hij gaat mijn werk wel even bijdoen... we hebben niet de beste verstandhouding en ik loop niet hoog op met hem, dus zal mij benieuwen hoe dat hier gaat lopen de komende 6 maanden....vind het sneu voor mijn collega's en medewerkers dat ik niet volwaardig vervangen wordt.  Tot vorige week behoorlijk mee in mijn maag gezeten maar door het weekend waarin ik mij zo ellendig voelde heb ik het ook weer laten varen.  Het is maar werk, mijn gezondheid en bovenal die van mijn kinderen gaat nu boven alles !!!

Thuis hebben we nog heel ambitieuze werken gepland tijdens mijn verlof... benieuwd hoever we zullen komen.  Ook daar lig ik niet wakker van.  De belangrijkste extra babyessentials zijn aanwezig.  Ik ga proberen niet wakker te liggen van de randvoorwaarden, proberen te genieten van mijn laatste weekjes zwanger zijn in mijn laatste zwangerschap en kan niet wachten om mijn meisjes in handen te kunnen hebben en ze lekker dicht mij te kunnen hebben !!!!