Wat heb ik toch een heerlijk leven

I,ts a beautifull day, The sun is shining...

Goedemorgen lieve mensen

Wat heb ik toch een heerlijk mooi leventje

Vanmorgen werd ik voor het eerst in jaren wakker met het gevoel dat ik de hele wereld weer aankan.

Na de afgelopen tijd die moeilijk was ( het gedoe met mn scheiding en de rest daar omheen) de tijd dat Edwin en ik samen iets kregen ( de beste beslissing die ik ooit gemaakt heb) en het krijgen van onze 2 prachige jongens ( en dat terwijl ik dus 10 jaar lang te horen kreeg " mevrouw kinderen krijgen op de natuurlijke manier zit er voor u niet in")

10 jaar lang vol met een achtbaan vol emoties . Het gevoel dat je langzaamaan stikte.

Maar nu.. nu ben ik terug.

Ik leef , ik geniet weer, en voor het eerst dus in jaren voel ik me weer gelukkig.

Ik moest blijkbaar al die moeilijke dingen meemaken om nu gelukkig te mogen zijn.

Vergeten zou ik het niet daarvoor zit alles nog zo diep.

De pijn het verdriet en het gevoel van onmacht ik voel ze nog dagelijks.

Ondanks mijn 2 kinderen waar ik nooit op gerekend had. Ondanks mijn  lieve man die mij wel waardeert en respecteer .

Tijd om het verleden langzaam aan weer een stukje af te sluiten en de toekomst weer een beetje toe te laten.

Tijd voor een nieuw hoofdstuk in mijn nieuwe boek " Het mooie leven van Jose".