Mijn kleine meid...

Mijn kleine meid, liefste Emma Linn,

Meisje, de tijd glipt tussen mijn vingers door.
Ik keek naar je babyfoto’s en bedacht me ineens hoe groot je al weer wordt.
Toen ik je vanavond in mijn armen hield en we samen zongen bij de spiegel voor het slapen gaan, drong het weer even tot me door.
Je beentjes worden langer, je bent een écht peutermeisje geworden.
Je bent zo’n klein bijdehandtje, daar hebben we dagelijks lol om.
Jouw broer Levi is altijd heel serieus dus het contrast tussen jullie twee is zo groot.
Wat vindt hij het fijn als je ’s ochtends naar hem toe komt gerend en met hem knuffelt.
Hij noemde jou van kleins af aan altijd ‘’klein eigenwijsje’’ en dat had hij dus goed in de gaten.

Je mag graag bezig zijn in huis.
Lekker in je eigen wereldje.
Je koffer met style attributen is heel populair.
Je haren borstelen en föhnen, lippen stiften, parfum en nagellak, ja, je bent een écht meisje!
Wat kan dat mijn hart toch altijd nog weer sneller doen slaan.
Mijn dochtertje, oh, wat ben ik dol op jou!
Je bent ook gewoon een práchtig meisje.
Ja, mama krijgt al genoeg aandacht met jou in de stad.
Maar je loopt er ook zo mooi bij, daar zorg ik wel voor, omdat ik dat ook veel te leuk vind, en jij ook gelukkig!
Wat een heerlijkheid is het dan ook dat het nu zomer is.
Jouw lieve lijfje in de schattigste jurkjes, jouw haartjes met een mooi speldje en je lieve kleine voetjes in snoezige sandaaltjes.
En op die piepkleine teennageltjes natuurlijk roze nagellak.
Je houdt dit zelf ook goed in de gaten want zodra er wat lak af is kom jij me dat vertellen.
‘’Even nieuwe nagelsak opdoen’’  zeg je dan.
Je kan ook al heel goed praten en de zinnetjes komen er ook al uitgerold.
Ook dat maakt jou steeds meer een écht klein meidje.
Je weet het allemaal zo goed te vertellen.

Een eigen willetje heb je ook en écht daar moet ik zo aan wennen.
Wat waren jouw 3 grote broers dan brave borsten op deze leeftijd.
Jij wilt persé zelf je jas, schoenen, laarzen etc. aandoen.
Als ik het dan toch doe, omdat we haast hebben of ik heb gewoon geen zin om op jou te wachten, dan trek jij alles weer uit om het vervolgens alsnog zelf weer  aan te trekken.
Gelukkig wordt dit nu al weer wat minder, maar och wat kan je boos worden als je dan je zin niet krijgt.
Een klein krengetje ben je dan. ;-)

Waar ik Levi nog rustig meenam in de buggy met deze leeftijd, wil jij zelf lopen met je poppenwagen.
Je wilt niet in de kinderstoel, maar op de trip trap en je wilt ook niet meer uit je tuitbeker drinken, maar uit ‘’een grote beker’’.
En natuurlijk is dat allemaal prima, maar hierdoor word je nog sneller groot en ik merk aan mijzelf dat ik het lastig vind.

Mijn laatste kleintje wil zelf al graag groot zijn.
En wat wil je ook met 3 grote broers, natuurlijk snap ik dat.
Maar binnenkort gaat de kinderwagen de deur uit, de maxi cosi , langzaamaan verdwijnt het baby-tijdperk voorgoed uit ons huis en dát vind ik moeilijk.
Het loslaten van een prachtige periode.
Ik heb het vier keer mee mogen maken.
We zijn rijk gezegend met 4 mooie, gezonde kinderen.
Maar het blijft me bezig houden, deze magische tijd nooit meer mee te maken doet me pijn.
Maar toch weet ik ook dat het zo goed is.
We zijn ook écht compleet.
Onze kleine meid heeft daar met haar komst voor gezorgd.
Dus lieve meid, ons kleine pareltje, bedankt dat jij nog gekomen bent.
En groei maar rustig door, mama geniet van jou en zal je de ruimte geven.
Ons kleine peutermeisje met haar blonde krullenkopje.

Je bent geliefd…

Bij je papa en mama, bij jouw 3 grote, lieve broers.