Het is echt waar: ik ben weer ZWANGER! Ik ben zo superblij!
We hebben de eerste menstruatie even afgewacht na de missed abortion en vorige maand zijn we aan de nieuwe eerste ronde begonnen. Ik kan bijna niet geloven dat het ook dit keer meteen weer de eerste ronde raak is.
Maar helaas komt tegelijk met de blijdschap ook de onzekerheid opzetten. Zou het dit keer wel goed gaan? Mogen we over 8 maanden een gezond kindje in onze armen houden? Wat is dit toch vreselijk spannend...! Mijn gevoelens zijn nog een beetje in de war: blij, onzeker, blij, spanning, blij, superblij! Ja, ondanks de spanning die ik voel, geloof ik eigenlijk wel in deze zwangerschap. En dit gevoel ga ik ook proberen vast te houden. Ik weet nu al dat ik super gespannen zal zijn als ik voor mijn eerste echo ga, aangezien ik de vorige keer na de eerste echo al een vervelend gevoel erover had. Maar de kans dat het dit keer goed gaat is natuurlijk vele malen groter dan dat het niet goed gaat.
Verder heb ik eigenlijk nog niet heel veel klachten. Alleen met vlagen misselijk, 's ochtends honger, prikkende borsten en gevoelige tepels. Nou, we wachten het maar af.
Maar voor nu kan ik zeggen: IK BEN SUPERBLIJ!!! Papa en mama wachten geduldig op je, kleintje.
reacties (0)