Onze kleine schat

Vanmorgen hebben we de geslachtsbepalingsecho gehad. Ik voelde me aleen tijdje niet goed, verkouden, oor zit al een paar dagen pottdicht, en nu heb ik gewoon GRIEP! Ik voelde het zodra ik wakker werd, dit is niet goed!
Maar toch: Hup, in de auto.. Uurtje rijden om naar de kleine gup te kijken. Wat had ik er zin in! Ons kleintje weer zien :)

Het was zo bijzonder om te zien, hoe groot de baby al is, en hoe het beweegt in mij! De baby lag er op een gegeven moment rustig bij, maar zodra vertelt werd wat het geslacht is, en mijn adrenalinepeil steeg, begon de kleine ineens mee te spartelen.. De verloskundige wist meteen te vertellen dat mijn adrenalinepeil steeg, terwijl ik daar niks over heb gezegd. Zo apart! Dat voelt zo'n kleintje dus gelijk!

Ik weet een ding zeker; ik doe vanaf nu nog rustiger aan, geen stress, alleen maar happy gedachten proberen te hebben, zodat ons kleintje zich optimaal voelt :)

Nu maar hopen dat mijn oor snel opengaat, en ik me snel betervoel!!