Van fulltime werken naar fulltime mama!!!

Zo, de dag is bijna aangebroken - 30 NOVEMBER. Dan zullen mijn dagen er heel anders uitzien dan nu. Allereerst de wekker. Die gaat nu om 06:45 en vanaf dat moment is het ren je rot met ontbijt klaarmaken voor mij, mijn man en de kinderen. Kinderen aankleden etc. Mijzelf aankleden, make up etc. Zoveel mogelijk opruimen om dat 's avonds niet te hoeven doen. En maximaal om 8 uur de deur uit. Zoon naar school brengen en dochter naar de crèche.

Zoon zal vanaf 1 december op de 'normale tijd' naar school gaan: tussen 08:45 en 09:15. En dochter.. Helaas geen crèche meer!! Ik moet al huilen bij de gedachte. Ze zal haar vriendjes en de juffrouwen niet meer zien. De hele dag met mij thuis zitten. De crèche dichtbij huis heeft geen plek meer, en naast het feit dat de crèches ongelofelijk duur zijn ( ik betaalde voor zoon voor HALVE DAGEN dus 20 uur per week: 470 euro!) wil ik haar niet weer het hele wen - proces over laten doen, om daarna weer alle kindjes en juffrouwen gedag te moeten zeggen. In September mag zij ook naar school, maar ik ben aan het  kijken of ze in Mei aangenomen mag worden (moet ze eerst van haar luier af haha maar ik ga vanaf 1 december beginnen met potjestraining).

Hoe ik me hierbij voel.. Tja.. Aan de ene kant ga ik mijn werk missen en uiteraard ook het salaris. Ik krijg nog een jaar een zeer goede uitkering maar ik zal toch een andere baan moeten zoeken (ik ga hier echt actief mee beginnen rond de zomer) en ik hoop iets te vinden, ik ben wel een beetje bang dat ik niets zal kunnen vinden. 

Aan de andere kant kan ik eindelijk alle dingen doen die ik in deze jaren niet of niet goed heb kunnen doen: van mijn kinderen genieten, dingen samen met ze doen, niet altijd maar te hoeven HAASTEN. Toen ik aan mijn zoon vertelde dat mama hem ook 's middags, iedere dag, gaat halen, was hij dolblij en heeft het meteen aan al zijn vriendjes verteld. Nu ik hem ga halen ipv opa/oma/schoonmoeder, kan hij soms ook eens een vriendje mee naar huis nemen. En ik kan weer wat meer aan mezelf denken: ik kan weer gaan zwemmen, wandelen waar ik zo van hou. Uitgebreider koken. En deze dingen, daar is geen prijs voor!