Na al die nachten niet kunnen slapen, was vrijdag 14 jan 2011 de 1e echo.
Ik ging dood van de zenuwen in het ziekenhuis tijdens wachten in wachtruimte mn partner probeerde met van alles af te leiden maar hielp niet echt ;-), om 14:50 uur werd ik eindelijk opgehaald door Gyneacoloog en kwam je een donker spreekkamer binnen, met zn echo aparaat aan de zijkant daar zou het gebeuren dacht ik dan......
Eerst algemene gegevens met elkaar doorgenomen... en toen was daar het moment datt ze zei hup broek naar benee en slipje uit we gaan een inwendige echo maken.
Gyneacoloog bracht een staaf naar binnen en op schermpje kwam al snel beeld binnen daar zaggen we ons hummeltje 1,99 cm en met heart beat van 160 pm wow wat gaf dat een heerlijk gevoel de tranen sprongen in mn ogen van geluk viel wel 1000 kilo van me af, mijn vriend hield mn hand vast heerlijk moment zo!!
Nu ben ik wat gerustgesteld dat alles goed gaat daar, we moeten as 26 jan 2011 voor 2e echo en dan gaan we daarna plooi meting en triple test laten doen, voorzover Gyn kon zien was alles goed en zoals het zou horen te zijn, we blijven de hoop hebben dat alles voorpoedig zal blijven verlopen!!
Super bedank aan iedereen die mij raad een steun heeft gegeven op de momenten dat ik het nodig had!
Liefs mama2210
reacties (0)