wat gaat deze week langzaam. elke dag raak ik meer onzeker. ik slaap slecht en durf niet meer te hopen. ben af en aan hoopvol en dan weer erg verdrietig. dit wens je je ergste veihand nog niet toe echt niet. ik kan de heeledag wel janken maar dat doe ik niet wand heb nog een dochtertje rond lopen en wil sterk zijn voor me man. waneer komt er een einde aan deze hell. waar eerst alles zo mooi en geweldig was is nu een bonk onzeerheid en verdriet. ik was ook zo dom om met de angelsounds te proberen te luisteren kon dus geen hartje vinden. ik had dat ding nooit moeten gebruiken.
ik heb een grote hematoom naast vruchtzakje zitten en er een erge bloeding door gehad. wel echo gehad maar die nacht weer heftig gebloed en sinds die boeding super onzeker ik wauw dat ik een echo app had. en even kon kijken. al zou ik de leine maar even zien dan kan ik weer meer rust vinden. ik zal tot dinsdag moeten wachten en dat lijkt nog zo ver weg. ik kan niet meer goed slapen elke keer als ik in bed lig lig ik maar te malen, afschuwelijk dit. was er maar een tijd machine dan had ik hem op dinsdag gezet en wisten we waar we aantoe waren. positief is wel dat ik sinds die heftige bloed verlies niet meer bloed. en ik weet van mijn mk nog dat ik daar wel langer van bloede dus hoop dat het nog goed zit allemaal. maar ik weet het niet meer ik weet het echt niet meer.
reacties (0)