Kapotte duim van Luuk

Luuk duimt al sinds hij een paar weken oud is. Hij heeft de speen nooit geaccepteerd, al heb ik die (op aanraden van anderen) vaak aangeboden. Hij beelf hem wegduwen. Al snel is hij gaan duimen en eigenlijk was ik daar wel blij mee, achteraf. Hij sliep perfect, geen gezeur omdat zijn speen kwijt is, enz.

Nu heeft hij al heel lang een bult op zijn duim, aan de bovenkant, een soort eeltplek, maar dat maakt niet uit. Helaas is zijn duim aan de binnenkant (waar je mee vastpakt) nu al een paar dagen kapot. Velletjes, scheurtjes die soms zelfs bloeden. Afplakken met pleisters voorkwam bloeden maar verder werd het er niet beter door. Nu smeer ik sinds 3 dagen met Bepanthen-zalf (wat ik zelf ook verkoop aan erg tevreden klanten) en ja hoor, de huid is helemaal dicht en de velletjes worden schilvers, dus het geneest mooi tot nu toe.

Al de tijd dat hij een pleister op zijn vinger heeft, al meer dan 2 weken, heeft hij ook eigenlijk niet geduimd! Hij pakt niet zijn andere duim, al hebben we dat de 1e tijd voorgesteld als hij toch probeerde zijn afgeplakte duim in zijn mond te stoppen. Verder is het helemaal geen probleem. Hij gaat net zo makkelijk slapen en kroelt net zo zoet op de bank met zijn kroelen.

Ik denk dus dat hij al helemaal van de gewenning af is. De manier waarop is natuurlijk zielig, maar het is wel een fijne bijkomstigheid.
De kroel (meestal een t-shirt van papa of mij, of een lakentje) mag hij van mij lekker nog een tijdje houden hoor. Hij hoeft hem op de psz, in de auto of bij anderen niet meer te hebben, dus bij ons thuis alleen nog maar.

Hoe lang hebben jullie kinderen een kroel nodig gehad? En hoe nodig? Ik heb het idee dat Luuk best zonder zou kunnen al, maar hij vraagt er nog steeds om dus geven we hem gewoon.