Ik heb het boek 'Oei ik groei'. De vaardigheden die erin beschreven staan vind ik erg optimistisch en het boek denkt dat alle kinderen supersnel alles ontwikkelen.
Maar bij Luuk merkte ik wel dat de periodes van sprongen die genoemd werden klopten bij de huil- en probleembuien van Luuk.
En ook nu ben ik er weer achter dat het bij Noa ook blijkt te kloppen.
Gisteren heeft Noa enorm veel gehuild en vandaag ook weer. We hebben veel gewandeld en in de kinderwagen heeft ze veel zoet geslapen en had ze niet zo snel (schijnbaar?) honger, waardoor er 2x ruim 4 uur tussen de flessen zat. Maar zodra we weer thuis waren was het alleen maar huilen.
Uiteindelijk heb ik het boek 'Oei ik groei' er bij gepakt omdat ik toch wel benieuwd was wanneer de sprongen zijn. Dus ik haalde Noa uit bed nadat ik 15 minuten had gewacht en ze maar bleef huilen. Ook op schoot bleef ze huilen, schommelen en aaien hielp niet. Uiteindelijk had ik haar voorover, met haar buik tegen mijn buik aan, met een speentje in haar mond, in slaap gekregen. En zo heeft ze ruim 1,5 uur geslapen!!!
Ondertussen heb ik het boek gelezen, en ja hoor, bij 5 weken is er een sprong. En alles wat ze schreven over de moeder (ongerust, moe, geirriteerd, enz) leek door mijzelf geschreven.
En weet je, ik ben erdoor gerustgesteld, want ik weet dat het over gaat, en net als bij Luuk zal ze dan weer een tijdje vrolijker en makkelijker zijn. Jippie!
Om 17:30 mocht ze een fles, uiteindelijk werd dat 19:00. Toen Luuk rond 18:15 helemaal opgewonden en enthousiast thuiskwam na een geweldige dag bij oma, sliep ze gewoon door. Ik had een enorm warme arm van haar nekje erop, een pijnlijk stuitje van het zo lang stil op de bank zitten, maar ik was zoooo blij dat ze zo lekker lang had geslapen.
Na de fles was ze al opgewekter. Niet echt lachen, maar ze keek wel opgewekt. En nu ligt ze al 40 minuten zonder huilen op bed.... goed begin.
O, ja, vanmorgen heeft ze heeeeeeel veel gelachen in de box. Ik heb zelfs foto's kunnen maken. Ik probeer er 1 hierin te plakken, zooo lief.
Nou, ik weet dat niet iedereen in sprongetjes gelooft, ik ben zelf ook enorm kritisch wat zulke dingen betreft, maar het klopt weer precies. Ik hoop dat andere mama's hier wat aan hebben.
Dikke knuffel en een fijne avond!
Update 8-9-2011: Ondertussen is de sprong over.
Gisteren en vandaag tot nu toe een hele goede dag, nagenoeg zonder huilen en jammeren, lange tijd achter elkaar slapen en erg veel lachen.
Ik geloof ook in de sprongen maar niet in de vaardigheden die genoemd worden... daar maken ze moeders alleen maar onzeker door.
reacties (0)