Update van ons

Hallo allemaal!
Hoe gaat het met jullie?
Met mij gaat het erg goed. Ik voel me goed, als ik niet te veel of te vet heb gegeten ben ik nauwelijks misselijk en mijn buik groeit ook niet meer zo snel als de 1e maanden. Maar de baby laat zich goed voelen. Vooral als ik languit gestrekt op bed lig, dan is het een heel circus van binnen.

Ik ben ook nog niet bang voor de bevalling. Ik ga deze week de gyneacoloog bellen voor een kennismakingsgesprek, want ik heb hem bij de geboorte van Luuk maar eventjes gesproken, voordat ik onder narcose ging. Ik hoop dat het ene beetje klikt, want toen hij na de bevalling kwam kijken hoe het met me ging was hij best kortaf en gehaast en ik vond hem niet echt geinteresseerd overkomen. Maar ja, ik was waarschijnlijk ook niet op z'n gezelligst, haha.
Ik ben erg blij dat er is gezegd dat ze nu niet zo lang gaan afwachten of de natuur het toch zelf kan oplossen. Als de bevalling nu niet goed dreigt te gaan, gaan ze niet weer met wee-opwekkers en allerlei fratsen in de weer, maar gelijk ingrijpen middels een keizersnee of wat nodig is.
Ik hoop het niet, maar mocht het toch nodig zijn, dan hoop ik zoooooooo dat het dit keer met een ruggeprik kan, zodat ik nog iets meekrijg van de bevalling!

Met Luuk gaat het ook erg goed. Hij kletst veel, het valt iedereen op dat hij zo gezellig is, veel kletst en alles nazegt... dus we moeten steeds meer oppassen wat we zeggen.
Nu met het lekkere weer gaan we lekker veel buiten spelen. In de achtertuin hebben we een glijbaantje in het gras staan, achter de achtertuin hebben we een speeltuintje, maar daar heeft Luuk nog niet veel aan. Hij gaat dan bijvoorbeeld met zijn Cars-loopauto spelen, en nodigt mij uit om te gaan wandelen.
Hij zegt dan:"mama lalluluh ook?" of "mama mee ook?". Tja, dat kan ik toch niet weigeren. Dus dan lopen een blokje om, en onderweg begroet hij iedereen met een vrolijk en duidelijk "hoi!".

Zelfs boodschappen doen op maandag-avond is enorm gezellig. Luuk benoemt bijna alles wat we in de wagen gooien, begroet alle mensen, dus we hebben heel veel aanspraak, en de cassiaires hebben ook door dat Luuk aardig kletst, dus die vragen ook bij bijna elk product:"en wat is dit?".
Dus voor we weer in de auto zitten zijn we een half uur, en veel verterende blikken verder.

Als we niet buiten hebben gespeeld, door het weer, verkoudheden of welke reden dan ook, dan kan Luuk wel verveeld reageren, en wil dan alleen maar tv kijken.
Hij weet dan alleen niet wat hij wil zien. Zet ik het ene filmpje net aan, dan vraagt hij weer om een andere. Daar geef ik soms aan toe, maar zodra hij begint te huilen gaat de tv gelijk uit...tja, dat vermindert het huilen natuurlijk niet, maar ik hoop dat hij dan ooit beseft dat huilen niet de manier is om zijn zin te krijgen. Gaat al op opvoeden lijken he, haha.
Verder lijkt het net alsof hij is gewend continue tv te kijken, maar hij mag in principe smorgen eventjes nederland3 kijken en eind van de middag een dvd-tje. Maar waar we ook komen, het 1e wat Luuk vraagt is:"tv aan?". O, ja, en "kaakje?".

Ik geniet enorm, maar ik maak me soms ook wel zorgen over straks na de bevalling. Het zal weer veel drukker worden, minder slaap, aandacht verdelen. Maar nu weet ik dat huilen, krampjes en andere ongemakken erbij horen, en kan ik me meer richten op genieten van mooie momenten. Dat ben ik bij Luuk de 1e maanden vergeten, omdat ik me zo'n zorgen maakte, en omdat de borstvoeding zo'n ramp was.
Ik weet dat het piekeren bij het zwanger zijn hoort, en dat mijn zorgen niet geheel onterecht zijn, maar ondanks dat kijk ik erg uit naar ons meisje!En mijn hele familie ook, ik ben al bedolven onder de roze spulletjes. Haha, dat wordt 'marktplaatsen' als het toch een jongen blijkt te zijn!Echoscopisten zitten er bij kenmerken van meisjes vaker naast dan bij jongens...

groetjes, en een fijne zondag allemaal!