Goed geheugen en kletsen!

Ik kom er steeds meer achter dat Luuk een erg goed geheugen krijgt. Als ik hem een nieuw woordje leer, of als hij heeft gevraagd hoe iets of iemand heet, dan onthoudt hij dat gelijk.
Toen we de buurman zijn auto zagen wassen, zei ik:"dat is buurman Piet". Hij riep de hele dag door "Piet!" en wilde naar buiten als hij Piet zag. Op pakjesavond had ik sint- en pietslingers opgehangen, en ineens zegt hij "Maas" terwijl hij sinterklaas aanwijst, en "Piet" terwijl hij zwarte Piet aanwijst. Dat heb ik hem nooit verteld.... niet bewust in ieder geval.

We hebben een flapjesboek van Thomas de Stoomlocomotief. Op de 10 flapjes staan de nummers van de betreffende treinen, in de kleuren van die treinen.
Vanavond vroeg ik waar Percy, Thomas, Toby en Duck waren, en hij deed gelijk zelfverzekerd het juiste flapje omhoog, en zei dan trots: "Pussi" en "Pauma"(zo noemt hij Thomas al bijna een jaar, haha), "Toby" en "Duck".
Alleen toen ik Gordon vroeg deed hij eerst 2 open, ook een blauwe trein. Toen ik het nog een keer vroeg deed hij wel de 4 omhoog, en zei:" Godn".

Hij snapt nu volgens mij ook het woordje "thuis".
Als hij de namen van zijn neefje of nichtje noemt, dan zegt hij zelf al "thuis!". En als ik vraag waar oma is, dan zegt hij ook "thuis". En hij kan onze achternaam uitspreken (na zeggen), en die is niet erg makkelijk (wel prive, hahaha). Hij zit ondertussen over de 65 duidelijk uitgesproken woordjes, en dan nog een stuk of 20 in dreumes-taal. Die laatste woordjes zijn soms echt hylarisch. Wie zoekt bijvoorbeeld achter het woord:"Tatata" een stofzuiger, en "apapa" (sinas)appelsap, en "papapa" tandpasta?
Het lijkt net alsof Luuk alles zegt wat hij denkt. Hij kletst constant, alles wat hij doet probeert hij te zeggen, alles wat hij ziet probeert hij te benoemen. Dus ik weet constant wat hij denkt, haha.

Luuk ontwikkelt volgens mij prima volgens schema. De verschillen met leeftijdgenootjes worden kleiner. Luuk beweegt steeds makkelijker, anderen kletsen steeds meer, dus uiteindelijk heeft iedereen weer gelijk gehad dat ik me geen zorgen moest maken over dat hij vrij laat ging rollen, zitten, staan en lopen. En dat probeer ik op de mede-mama's van Babybytes over te brengen als ze aangeven onzeker te zijn over de ontwikkeling van hun kindje. Ik word toch een beetje ervaringsdeskundige, wat betreft onzeker zijn, maar nu sta ik eindelijk stevig in mijn schoenen, durf op mijn gevoel te vertrouwen en laat me niet gek maken als er iets niet zo gaat zoals ik heb gelezen in de tientallen boeken die ik heb.

O,wat zijn papa en mama trots!