Vandaag is Luuk erg hard met zijn gezicht op de plavuizen vloer gevallen.
Ik tilde hem op en zag gelijk erg veel bloed. Hij krijste het uit, en zo lang dat ik dacht dat hij geen adem meer zou halen, heel eng.
Uiteindelijk zag ik dat zijn lip gescheurd was, vooral aan de binnenkant. Bloed op zijn gezichtje, zijn handjes en zijn t-shirt. Ik heb er een natte handdoek tegen gehouden, maar dat vond Luuk maar niets. Zijn tanden leken zo op het zicht nog in orde, maar ik mocht niet voelen.
Omdat ik bij Babybytes altijd tegen iedereen zeg: Bij twijfel even de huisarts bellen, heb ik dat ook maar gedaan. Ik kon bijna gelijk terecht. Ik had mijn man al op zijn werk gebeld, en hij kwam ook even mee. Hij had de auto ook, dus dat vond ik fijner dan op de fiets moeten gaan.
Eenmaal in de wachtkamer was hij super vrolijk en was lekker aan het spelen.
Toen we binnen werden geroepen moest hij op de onderzoeksbank, maar dat vond hij verschrikkelijk. Vorige week bij de controle bij de kinderlongarts was dat ook al drama. Mijn man hield hem dit keer vast en de dokter heeft gekeken en gevoeld aan zijn tanden.
De snee was niet zo groot en zou vanzelf genezen, zonder hechting (PFFFFFFFF!!!! ik blij) en de tanden zaten nog mooi vast.... PFFFFFFFFFF, ik nog blijer.
En waarom ik me schuldig voel?
Nou, hij kwam aangelopen en ik zag dat hij ergens naar keek waar hij niet aan mocht komen.
Omdat ik mijn handen vol had wilde ik voor hem gaan staan, maar toen ging hij rennen en struikelde zo over mijn voet, die ik zo voor hem zetten, op weg naar -voor-hem-gaan-staan.
Dus als je mijn goede bedoeling niet zou weten, zou het lijken alsof ik hem expres tackelde.
Nou, gelukkig heeft hij na het bezoek aan de huisarts een uurtje geslapen, en hij heeft best goed gegeten, alleen drinken doet zeer. Ik hoop dat het snel over is.
Ik heb trouwens nog geluk, hij is 19 maanden en dit is zijn 1e bloedbad...
Zo, ik ga zo weer werken. Heb geen zin, maar als ik er eenmaal zit is het weer prima.
Fijne avond allemaal!
reacties (0)