Slaapritueel van Luuk
Luuk is echt de makkelijkste slaper die je je kan voorstellen. Hij gaat nagenoeg altijd vrolijk naar bed en wordt ook nagenoeg altijd vrolijk wakker.Ik weet dat het ook een groot deel geluk hebben is, net als met het doorslapen van baby’s maar ik wil ook graag met jullie delen wat wij eraan doen om zo’n goede slaper te houden. Ik lees ook veel vragen over 'tussenin in bed nemen' of 'snachts wakker worden'.
Misschien heeft iemand hier iets aan... ik heb niet alle wijsheid in pacht,maar wel goede ervaringen!
Allereerst gebruiken wij zijn bedje niet als strafplek.
Dus als hij iets doet wat niet mag en een paar keer waarschuwen is niet genoeg, dan kan hij in de box, in de hoek, of welke plek je er ook voor kiest, maar niet in bed.
Zijn bedje moet van mij (ons) een veilige plek zijn, om te slapen en uit te rusten.
Slaapritueel
Daarnaast doen we elke avond zo’n beetje hetzelfde, waardoor hij al van te voren weet dat het bedtijd is. We hebben een globale vaste bedtijd, 19:30 uur. Maar als hij smiddags niet geslapen heeft wil hij eerder, en als hij smiddags juist lang geslapen heeft wachten we eenhalf uurtje langer.
Toen hij baby was legden we hem niet op een vaste tijd op bed, maar als hij slaap had. Nu hebben we een beetje vaste tijd, maar we kijken ook of het wel zien gaat hebben om hem op bed te leggen. Als hij nog helemaal hyper is van de dag, dan bouwen we de drukte eerst af.
Meestal wil Luuk voorgelezen worden, hij brengt dan zelf een boek en wil op schoot.
Meestal gaat hij ‘savonds in bad, als hij vies geworden is. Anders smorgens, dat vindt hij zelf leuk.
Daarna geven we zijn longbeschermer via de inhalator. Dat noemen we ‘toeteren’. Hij roept dan zelf al ‘toet toet’.
Na het toeteren gaat Luuk zelf al ‘A A A’ zingen. We zingen voor het tandenpoetsen namelijk altijd consequent (op melodie van Vader Jacob) Tandjes Poetsen, Tandjes Poetsen, A, A, A!, A, A, A, Doe maar lekker poetsen, doe maar lekker poetsen, Poets, Poets, Poets. Poets, poets, poets.Dus hij weet zelf al dat we na het toeteren gaan tanden poetsen.
Ik zet hem op de spoelbak, soms speelt hij met een laagje water, of hij krijgt de tube tandpasta (paapaapaa) en het poetsen is zo al bijna een jaar geen probleem meer, alleen zijn hoofd naar me toe gedraaid houden is soms een uitdaging, haha.
Naar bed
Na het tanden poetsen kleden we hem om, schone luier, pyama, en dan zing ik ons vaste slaapgebedje (ik ga slapen, ik ben moe; 3 versjes). Slaapzakje aan.
Daarna doe we het rolgordijn dicht terwijl we alles en iedereen welterusten wensen (bomen, vissen, opa’s en oma’s, buren, papa, mama en LUUK). Zoentjes over en weer.
Dan mag hij het licht in zijn kamertje zelf aan doen. Daarna even de (hang)lamp een zetje geven zodat die flink slingert, wat Luuk na 18 maanden nog steeds grappig vindt, haha.
Dan in bed leggen, instoppen, afscheid nemen, lamp uit en weg.
Sinds een maand doen we geen muziekje meer aan. Het leek hem eerder wakker te houden dan tot rust te brengen.
Toch wakker worden?
Als Luuk na zijn vaste bedtijd toch wakker wordt dan gaan we er niet gelijk naartoe.
We weten ondertussen dat als hij huilend wakker wordt, er echt wat is. Dan ligt hij verkeerd of klem in bed, of een nachtmerrie, dan zweet hij ook helemaal en schokt bij het huilen.
Maar meestal gaat hij hardop duimen of kletsen in bed. Dan laten we hem gewoon zijn gang gaan. Pas als dat langer dan een half uur is ga ik erheen om hem weer neer te leggen en in te stoppen. Dat maak ik niet gezellig, gewoon vriendelijk maar resoluut.
Ik haal hem nooit uit bed. Hij heeft ook nog nooit bij ons in bed geslapen. Ik ben van mening dat als je dat eenmaal doet, het een verwachting wordt dat het nog wel vaker mag… en dan moet het bijna, de volgende keer.
Ziek
Als Luuk ziek is, of verkouden wordt, dan troost ik hem wat sneller.
Meestal wordt hij dan savonds huilend wakker, en dan haal ik hem uit bed en loop wat in zijn kamertje heen en weer. Dan gaat z’n neus weer wat open. Daarna leg ik een gesneden ui naast zijn bedje (buiten bereik van zijn handjes) en smeer soms wat Luuf op zijn borst.
Daarna leg ik hem weer in bed, en zodra hij zelf lekker op zijn zij draait weet ik dat hij gaat slapen. Als hij op zijn rug blijft huilen moet ik hem later die avond waarschijnlijk nog wel een keer troosten.
Nou, het is een heel verhaal geworden. Ik hoop dat het allemaal te volgen is en misschien heeft iemand er wat aan.
reacties (0)