We zijn weer naar het ziekenhuis geweest voor de uitslag van Chelsy haar scan.
En zoals de titel al zegt was deze hlemaal niet goed.
Toen we bij de dokter binnen kwamen zei het al meteen dat hij geen goed nieuws had voor ons. Dus de moed zonk me toen al in de schoenen.
De zenuwen die van de oren naar de hersenen lopen zijn bij Chelsy niet goed ontwikkeld. Hoe dat komt dat zullen we nooit weten.
Eerst was er spraken van dat ze een implantaat zou krijgen maar omdat die zenuwen niet goed zijn krijgt ze die implantaat niet omdat dat helemaal niet zou helpen.
Maar nu zei de dokter dat ze wel in aanmerking komt voor een hersenstam implantaat. Maar die ingreep gebeurt heel zelden dus er zijn weinig artsen die dat doen.
Maar ook als die implantaat zou krijgen zal ze nooit goed kunnen horen. Ze zal misschien klanken kunnen verstaan en heel mischien een paar woorden maar ze zal nooit een gesprek kunnen volgen. En daar door zal ze dus ook nooit goed kunnen leren praten.
Wij moeten nu ook gebarentaal gaan leren anders kunnen wij nooit goed communiceren met Chelsy.
Ik zat vanmorgen gewoon met tranen in mijn ogen bij de dokter.
Ik heb net ook wat dingen op internet gezocht over die hersenstam implantaat en er zijn over de hele wereld maar 30 kinderen die zo een implantaat hebben. Hoeveel volwassenen dat hebben weet ik niet. Dus het is echt heel zeldzaam.
Ik ben net ook veel dingen vergeten te vragen dus ik denk dat ik morgen nog even naar de dokter bel om nog een afspraak te maken.
Dit was echt niet wat we verwacht en gehoopt hadden.
reacties (0)