Bevallingsverhaal

Ik ben eindelijk weer thuis. Emily en Chelsy liggen nu allebei te slapen dus heb ik even de tijd om mijn bevallingsverhaal te schrijven.

Donderdag had ik nog een afspraak bij de gyne en ze had me toen gestript. Toen ik thuis kwam begonnen de weeen al meteen een beetje te komen maar ze waren nog helemaal niet regelmatig en ze deden ook nog niet zo heel veel pijn.
Op gegeven moment kwamen ze om de 5 min maar de pijn viel nog steeds heel goed mee. Nico wou al naar het ziekenhuis gaan maar ik wou liever nog even wachten. Rond 22u heb ik dan toch maar gezegd dat ik ook naar het ziekenhuis wou gaan. We hebben Emily toen naar vrienden van ons gebracht.
We kwamen rond half 11 aan in het ziekenhuis en we werden meteen naar de verloskamer gebracht.
Daar werd ik aan de ctg gelegd. De weeen vielen nog steeds goed mee. Na een half uur mocht ik van de ctg af en toen had ik al 5cm ontsluiting. Toen kon ik nog even een beetje rondlopen en naar de wc gaan.
De vroedvrouw zei dat als de weeen erger zouden worden dat ik dan maar op het belletje moest drukken.
Ik had het gevoel dat het nog wel een hele tijd zou duren. Maar een uurtje later werden de weeen opeens veel erger en ze kwamen ook veel sneller achter elkaar.
Ik heb toen gebeld en gevraagd of ik een ruggeprik kon krijgen want de weeen waren opeens zo hevig dat ik ze niet meer weg kon puffen. De vroedvrouw heeft me toen nog is onderzocht en ik had op dat moment 7cm.
De anesthesist werd toen opgeroepen en ik kreeg al een infuus. Maar nog voor de anesthesist er was kreeg ik opeens persweeen. Dat was dus 10 min nadat ik 7 cm had.
De gyneacoloog was er ook nog niet. Dus die 1ste perswee heb ik nog met heel veel moeite kunnen weg puffen. Maar bij de 2de moest ik echt mee persen en toen voelde ik al dat het hoofdje er bijna door was. Toen was de wee weg maar ik voelde dus nog steeds dat hoofdje zitten. En dat was niet echt aangenaam. Dus toen leek het voor mijn gevoel wel een eeuwigheid voor de volgende wee kwam. En nog steeds was de gynaecoloog er niet. Bij de volgende wee kon ik gelukkig weer persen. En toen zag de vroedvrouw dat mijn vliezen nog niet waren gebroken. Maar dat was al te laat want toen was ons al meisje geboren. Toen zagen ze ook dat ze in het vruchtwater had gepoept maar dat heeft gelukkig geen gevolgen gehad.
En toen pas kwam de gynaecoloog de verloskamer binnen gelopen. Het was dus opeens zo snel gegaan dat ze te laat was. Om half 11 waren we in het ziekenhuis en 00.35u later was ze al geboren. Dus maar 2 uur later.
Ze heeft me nog wel gehecht want ik was gescheurd. Het was gelukkig maar een klein scheurtje.
Chelsy doet het heel goed en ze begint ook al weer aan te komen.
Met mij gaat het ook heel goed maar het scheurtje staat een beetje open dus dat moet goed in de gaten gehouden worden. Normaal moet dat vanzelf dicht gaan. Maar als het niet goed geneest dan moeten ze het weer open snijden en hechten. Dus nu maar hopen dat het vanzelf goed komt.
Ik zal zo snel mogelijk foto´s van ons meisje in mijn album zetten.