Hoe het nu is

Hi meiden,

Ik merk dat het velen van jullie vergaat zoals het mij vergaat... Te weinig tijd om even rustig te zitten en te laten weten hoe het gaat.

Ik volg jullie zeker en probeer ook te blijven reageren op jullie berichten en blogs, die ik met veel plezier lees. Over prille en gevorderde zwangerschappen, mooie echofoto's en foto's van opgroeiende baby's, dreumessen, peuters en kleuters. Sommigen volg ik al sinds 2009 en dat is toch wel heel bijzonder! Enkele van jullie heb ik in het 'echte leven' al ontmoet en dat is erg leuk kan ik je zeggen!

De jongens worden heel snel groot. Een jaar geleden stond Jorijn aan het begin van zijn grote avontuur genaamd De Basisschool. Daatvan is er alweer een jaar voorbij. Over twee weken heeft hij vakantie en mag daarna al naar groep 2... Ik zie hem nog zitten, die eerste schooldag. Mama had er meer moeite mee dan hij. En wat is hij gegroeid en wat heeft hij zich ontwikkeld. Een lief, zorgzaam, sociaal jongetje met een groot gevoel voor taal én rekenen. Hij vindt het zo leuk op school! En dat doet ons als ouders heel goed. Sinds februari zit hij op zwemles. We hebben daar bewust een half jaar mee gewacht, omdat school al veel energie van hem vroeg. Nu zwemt hij elke zaterdagmorgen en heeft afgelopen zaterdag zijn 2e motivatiesticker behaald. Megatrots dat hij is!
Tije en Fenn zijn alweer 28 maanden en zijn steeds zelfstandiger. Echte Bengels, waar ik mijn handen vol aan heb. Ze kunnen heel goed samen, zijn zorgzaam, beschermend en troostend naar elkaar. Maar er zijn ook dagen dat ik ze wel achter meters behang wil plakken, ... grrrrrr. Het zijn drie knappe mannen (dat vindt natuurlijk elke ouder van zijn kinderen, hahaha) en erg fotogeniek. Ze zijn mama al helemaal gewend met een camera in de buurt. Ik zal een paar foto's in mijn album plaatsen. We hebben ze gemaakt voor vaderdag: Suit Up fot Father's Day. Ze vonden het fantastisch in papa's kleren te poseren ;-)

Sommige van julie heb ik ook ontmoet als freelance fotograaf, want dat doe ik sinds 1,5 jaar naast mij reguliere baan. Als freelance fotograaf fotografeer ik twee keer in de maand (heel soms drie) op een zaterdag of een zondag. In de afgelopen 18 maanden heb ik al veel prachtige bolle buiken en newborn jongens en meisjes voor mijn lens gehad. Sommige zie ik terug bij een volgende zwangerschap of met een gezinsreportage. Wat leuk om al die waardevolle momenten vast te mogen leggen. Mijn fotografie zag in januari 2014 het 'levenslicht', toen ben ik profesioneel gaan fotograferen. In oktober 2014 kwam Stichting Earlybirds Fotografie op mijn pad. We maken belangenloos reportages van (zeer) prematuur geboren kindjes in het ziekenhuis. Het doet je beseffen dat zwanger worden/zijn en bevallen niet vanzelfsprekend zijn.... De periode dat je kindje in het ziekenhuis ligt is heftig voor ouders. Ik ben erg trots dat ik via de Stichting een bijdragen kan leveren aan een waardevolle herinnering aan deze zware tijd.

Als fotograaf heb je al snel een groot netwerk. Zo kwam twee maanden geleden Kiind Magazine op mijn pad. Een online magazine die eerlijke, bewuste en insprirerende artikelen schrijft over ouderschap. Voor drie artikelen in juli en augustus heb ik de foto's geleverd! Een hele eer. Ik krijg enorm veel energie van deze opdrachten. Het is waanzinnig leuk! Onze jongens zijn veelal onderwerp in deze foto series. Denk bijvoorbeeld aan een artikel over onvoorwaardelijk ouderschap.

Naast mijn gezin en mijn regliere baan als relatiemanager bij een pensioenverzekeraar, hoef ik dus niet stil te zitten. Een voordeel als freelance fotograaf is dat ik mijn tijd felxibel kan indelen. Om in shape te blijven, voor zover ik dat met drie jongens nog niet ben, probeer ik 2x in de week 's avonds een uurtje ballet te doen. Ooit als kind opgegeven en nu als droom weer opgepakt. Erg ontspannen! Ik ben jullie dus zeker niet vergeten, het duurt alleen wat langer voordat ik zelf weer een wat uitgebreider verhaal kan delen :-D

Ik wens jullie alle goeds! Tot de volgende blog!

Liefs, Juuls