Jorijn is 3 en praatte al heel vroeg. Hij vertelt de hele dag verhalen, zingt en leest hardop uit zijn boekjes. Hij vindt het ook heerlijk om voorgelezen te worden. De woorden uit andere talen pakt hij zonder veel moeite op door Dora en Kailan.
Toch wordt er door het CB nu gewezen op zijn spraak. Ze heeft nauwelijks met hem gepraat en trekt de conclusie dat zijn neusamandelen eruit moeten... Zo uit het blauwe vlak voordat we de deur uitlopen. Heel stellig merkt ze op: als het niet weggaat, WIL ik dat ze eruit gaan. De KNO arts heeft vast gesteld dat er niets mis is met zijn amandelen. Er zit ook geen vocht achter zijn oortjes. Wij kunnen hem prima verstaan, ook opa en oma en de creche hebben hier geen moeite mee.
Natuurlijk vernemen wij dat Jorijn nog moeite heeft met bepaalde klanken: sp-, (r, s) en medeklinkerverbindingen (pr-, sl-, sch-), v- maar ik heb niet het gevoel dat hij achterloopt bij leeftijdgenootjes. Toch maakt het me onzeker, daar zijn we immers moeders voor, je wilt graag dat het goed gaat met je kinderen. Ik ben heel benieuwd naar jullie ervaringen op het gebied van spraakontwikkeling. Ik ben zelf onderwijzeres en ik merk dat hij dingen lastig vindt. Toch kan hij ze wel goed zeggen als we even oefenen. Een voorbeeld: (s)peen - Jorijn vindt de s moeilijk in combinatie met de p (sp). Als oefening doen we de ssssssslang, dat gaat prima en daarna wil de ssssslang de ssssspeen. Hij slaapt 's avonds nog in met zijn speen, als wij gaan slapen leggen we m weg, dan is deze al uitgevallen. Met Sinterklaas gaat de speen naar de babypieten die geen speen hebben. Slapen zegt hij zonder moeite.
Heel benieuwd naar jullie ervaringen,
juuls
reacties (0)