Ikke ook!

Lieve meiden,

ik schrijf de laatste tijd zoveel over de tweeling dat het bijna lijkt alsof er geen andere kinderen zijn! Onze prachtige zoon is er natuurlijk ook nog! We genieten echt nog van de tijd die we met ons drietjes hebben. Straks zal dat voor ons allemaal een grote verandering worden. Dat vind ik best spannend af en toe: 'Hoe zal het zijn voor ons ventje?' Soms krijg ik al buikpijn als ik denk aan hoe het voor hem kan voelen... En ja ik reflecteer daarmee mijn gevoel op hem, terwijl dat misschien wel helemaal niet zo hoeft te zijn. Maar dat zijn de onzekere momenten van iedere ouder, denk ik. Voel hij zich straks aan de kant gezet, genegeerd, opzij geschoven.. Als ik dan dan dat trieste koppie erbij projecteer, stromen de tranen over mijn wangen.  
Ja zeker, jullie hebben gelijk! Het is zeker ook een hormonenaangelegenheid wat maakt dat ik mij zo kwetsbaar voel op het moment. Ik wil hem zo graag beschermen... ik zou niet willen dat hij een seconde denkt dat zijn plaatsje is ingewisseld...

We bereiden ons dus samen voor en hoe doen we dat?

1. Hij gaat mee naar de gyn, om de baby's te kijken en te luisteren
2. We hebben met hem zijn baby-album bekeken. Hoe ziet een baby eruit en wat doet een baby allemaal
3. We lezen samen boekjes. Hij is gek op 'Bobbi wordt grote broer'
4. Hij heeft geholpen met het klaarmaken van de babykamer (verven, schroeven, etc)
5. Hij heeft geholpen het kamertjes in te richten
6. Elke avond wil hij in het bedje kijken of de baby's er al zijn
7. Hij weet en begrijpt waarom mama niet meer kan tillen, over de grond kan kruipen met hem. Hij komt nu bij mij aan tafel om te puzzelen/lezen/bouwen, ...
8. In mama's buik zit 's avonds geen eten zoals bij Jorijn en papa, maar 'babies!' Hahahaha!

Als ze er straks zijn:

1. Met papa een cadeautje kopen voor de baby's en mama
2. Hij gaat thuis kennis maken met zijn broertjes, niet in het ziekenhuis (tenzij we er lang moeten zijn) We willen hem niet overstuur maken met een 'eng ziekenhuis' en zijn mama die moet achterblijven terwijl hij weer naar huis gaat
3. Hij maakt kennis met de broertjes als ze in hun wiegje liggen of in de maxicosi, niet op mama's schoot, het plekje dat de afgelopen 2,5 jaar alleen van hem is geweest
4. Helpen met beschuit met muisjes maken / kraamcadeautjes uitpakken / baby's verzorgen (als hij dat wil)
5. Hij mag trakteren op de groep en heeft een eigen stoere trui 'Grote Broer'
6. Voor hem hebben we een cadeau die hij van zijn broertjes krijgt en tijdens de kraamperiode heeft hij ook een geboortemand voor grote broer. Er zitten kleine cadeautjes in, zodat hij ook zijn aandeel heeft
   
   
7. Papa gaat in de weekenden met Jorijn zwemmen, Ikke-tijd en als mama weer op de been is gaan we naar Ballorig met ons tweetjes

Zo hopen we deze grote verandering voor Jorijn soepel en leuk te laten verlopen.

Jorijn is een heerlijke peuter van 28 maanden. We zijn zo trots op hem. Hij probeert zoveel mogelijk onahankelijk te zijn. Maar bij sommige dingen heeft hij de hulp van papa en mama nog steeds een beetje nodig. Dat leidt wel eens tot frustratie. Gelukkig is hij dat ook zo weer kwijt. Hij doet graag doen-alsof spelletjes: dieren nadoen of ijsjes verkopen zijn favoriet.
Sinds de kerst heeft hij Cars ontdekt en dat is helemaal geweldig! Hij maakt de puzzels van 16 stukjes, helemaal alleen! Verder is hij druk met kleuren/vormen en cijfers. Voor de kerst heeft hij wat speelgoed gekregen dat hem daarbij helpt.

En ons mannetje heeft het zingen ineens ontdekt! Visje visje wordt luidkeels gezongen tijden het verschonen en voor het eten moeten we 'Smakelijk eten' zingen. Ook de liedjes die hij hoort op tv komen geregeld voorbij. Hij vertelt hele verhalen als hij van de groep komt over Jordan, zijn vriendje daar en wat ze samen hebben gedaan. Hij kan ons precies vertellen waarom kindjes ruzie hadden en wat daarin oorzaak-gevolg is. Dat merken we ook met voorlezen. Hij kan vertellen wat er gaat gebeuren.
Het slapen in zijn peuterbed gaat echt super! 's Avonds na het tandjes poetsen kiest hij een boekje uit die we samen in zijn bedje lezen. Heerlijk is dat! In het weekend komt hij bij mij in bed met een boekje en kunnen we zo een half uur lezen & zingen met Woezel en Pip.

Hij is heerlijk sociaal, deelt en speelt samen en lacht de hele dag. Het is zo'n heerlijk mannetje. Zijn Muis is nog altijd niet bij hem weg te slaan. Die doet alleswat Jorijn doet: slapen, meespelen, eten aan tafel, pootjes schoonvegen met de snoetenvegers, ... Als Muis valt wordt hij getroost en heeft Jorijn verdriet, dan troost Muis hem. Soms denk ik wel dat we verwend zijn, want de tweeling zal een heel ander karakter hebben dan hun grote broer! Nog een laatste foto en dan was het de update weer voorlopig. De eerstvolgende blog gaat misschien wel over de tweeling!





Juuls, x