Vanmorgen hebben we de vierde groeiecho gehad. We zijn nu 34 weken onderweg. Mijn bloeddruk is prima: 110/68 en ik weeg nu 71 kilo (11 aangekomen inmiddels).
Bij het meten van de tweeling waren dit keer grote verschillen t.o.v twee weken geleden.... Het hoofdje van kindje 1 zat keurig op de duur van de zwangerschap, maar het buikje ineens maar op 30 weken! Vorige keer zaten ze beide keurig op 32 weken. Dat lijkt mij een gewichtsafname... ik heb er dan ook meteen naar gevraagd. Voor de 4e keer op rij had ik een andere gyn, dat vond ik al erg vervelend. Deze gaf als antwoord: groeiachterstand of kans op vroeggeboorte... Nou lekker dan! Kindje 2 precies hetzelfde verhaal. Ook ineens 2-4 weken achteruit op de vorige meting. Daarnaast gaf hij aan dat de conditie van de tweeling goed is, goede hartslag, goede beweging, beide erg druk, ook tijdens de echo.
Wel vertelde hij dat de jongens nu niet meer gunstig liggen voor een natuurlijke bevalling. Ze lagen beide in stuit, waarvan kindje 2 in onvolledige stuit, dus met de voetjes onder de billen i.p.v langs het hoofdje...
Dat laatste en de grote afwijking in de meting van twee weken geleden zitten mij niet lekker. Er jagen 1001 gedachten door mijn hoofd. Over 2 weken wil hij een uitgebreide meting doen. Dus een half uur kijken i.p.v 15 minuten. Ik probeer logisch te redeneren:
- er kan verschil zitten in wie er meet, 1 mm verschil kan al een paar dagen zijn,
- ook de hoogte waarop gemeten wordt is natuurlijk van belang. Een halve cm hoger of lager kan al en verschil maken van 2-2,5 week,
Het ging allemaal zo lekker en ik stond er zo positief in. Maar bij de vierde nieuwe gyn vandaag slaat de twijfel toe...'Wat gaat er niet goed?' Eet ik voldoende, krijg ik alles binnen wat de jongens nodig hebben? Hoe gaat dit straks als de jongens niet meer draaien? .... Ach zucht, het is gewoon even niet mijn dag. Tot overmaat van ramp hebben we hier samen een conflict... in het vervolg op de vriendin die geen vriendin bleek te zijn.
XOX Juuls
reacties (0)