Rust vinden...

Het antwoord op deze
brandende vraag: ”Hoe kan ik mezelf 

tot rust krijgen binnen alle hectiek van wat er in en om me heen gaande is?”

zoek ik.

Het is erg druk de laatste weken. Ons huwelijk dat een jaar geleden in de
steigers werd gezet, nadert het punt van voltooien. Over minder dan 30 dagen
zijn we dan eindelijk getrouwd! Na een jaar plannen en voorbereiden en genieten
van de voorpret, zijn we er beiden aan toe om elkaar het ‘Ja-woord’ te geven. Enkele
belangrijke punten moeten nog worden afgevinkt: de laatste keer doorpassen van
mijn trouwjurk 19 mei, de afspraak met onze babs staat gepland voor 20 mei a.s.
en dan rest ons nog het vastleggen van het diner.  Dat brengt ook wel een stukje spanning met
zich mee. Hebben we overal om gedacht?

Op het werk is het nog
altijd druk. Naast de dagelijkse werkzaamheden, volg ik een interne training en
een opleiding. Beide naderen hun eind. De training wordt over twee weken
afgerond met een eindgesprek en voor de opleiding is het examen aangevraagd en
ingepland. Dat vereist thuis de nodige uren studie en na een dag werken is dat
niet altijd even resultaatgericht. Dan lig ik in mijn bed te malen over alle
formules en wetgeving die onze pensioenwereld rijk is. Ja, ik weet dat ik in
mijn bed mijn ogen moet sluiten, toch is het moeilijk om de knop om te zetten.

Alsof dit nog niet genoeg is vond ik schijnbaar dat ik daar nog wel een schepje
bovenop kan doen, … De week na mijn examen staat er een 2^e examen op
de planning. Een examen dat voor 90% overeen komt met het 1^e examen.
Mijn gedachtegang was: als ik die stof nu
toch beheers, kan ik die er beter meteen achteraan doen, dan dat ik straks weer
opnieuw enkele weken in de boeken moet zitten. Of dat wijsheid is? Dat gaan we zien. Het resultaat kan zeer goed,

goed of zeer slecht uitvallen. Twee diploma’s, 1 diploma of niet 1… Dat
laatste zou erg zuur zijn.

Ook Mark is druk met zijn
werk. Vorige week zat hij in Londen en aankomend week zit hij in Zwitserland.
Dat vraagt de nodige flexibiliteit thuis met een hummel van 19 maanden. Deze

hummel weet (onbewust) al goed de grens op te zoeken. Hij heeft al een heel
eigen wil en kan hierin erg volhardend zijn. Wil hij niet eten, dan blijven de
kaken stijf op elkaar. Vervolgens wordt hij ’s nachts meerdere keren wakker
omdat, hij trek heeft en zijn rommelde maagje hem uit zijn hoog nodige slaap
houdt en die van mama en papa.

Het afgelopen halve jaar
was rennen-vliegen-duiken-vallen-opstaan en weer doorgaan. Vanaf 1 juni keert
de rust terug, dan gaan we heerlijk 5 dagen op huwelijksreis en daarna 10 dagen

met zijn drietjes naar het Gardameer (Italië). Dan is de batterij opgeladen
voor het 2^e halve jaar! =)

Als iemand voor mij, in
de tussenliggende tijd, tips heeft om de rust te vinden in alle hectiek, dan
houd ik mij zeker aanbevolen!

Juuls, xxx