Vanmorgen zijn we voor het eerst met ons tweetjes naar de verloskundige geweest. Papa had een afspraak voor zijn werk en kon dit keer niet mee.
Eerst werd mama gecontroleerd. De bloeddruk werd gemeten en ik moest urine meenemen. Deze laatste werd gecontroleerd op suikers en eiwitten. Alles prima! Ons kindje heeft het dus niet benauwd daarbinnen. Wat ze al niet kunnen controleren vandaag de dag. Mama was ook wel benieuwd naar de toename van haar gewicht sinds de 1e keer, want de weegschaal thuis lijkt een afwijking te hebben. Thuis lijkt het alsof ik bijna niet aankom. Ook bij de verloskundige bleek dat ik nu 5,5 kilo ben aangekomen. Ik vroeg me af of dit normaal is en zij geeft aan dat dit keurig is, zolang ik gezond blijf eten. Nou, dat komt wel goed! En die kilo’s kunnen natuurlijk alsnog komen.
Na het doornemen van de uitslagen van de 20w echo, mocht mama weer even naar het hartje luisteren. Het eerste wat we hoorden was een flinke schop tegen de doptone! Kruimeltje was ook erg actief vanmorgen. Daarna hoorden we aan de andere kant het hartje: luid en duidelijk! Alles goed, iedereen tevreden.
Zo langzaamaan begint de uitzet steeds meer te groeien en is de kast bijna vol. Vrijdag hebben we het ledikantje en het matrasje gekocht. Zodra de zolder klaar is, kunnen we de babykamer gaan inrichten. Verven hoeft daar gelukkig niet meer. Dat hadden we net allemaal gedaan. Vanmiddag heb ik dekentjes en lakentjes voor het wiegje gehaald en twee kruiken. Mama die nog steeds een heel sterk gevoel heeft dat ons Kruimeltje een meisje is, kon dit keer de verleiding van een heel lief rompertje niet weerstaan. . . Mocht over 12 weken toch blijken dat die uk een jongen is, kan ik het altijd nog als cadeautje weggeven. Ik ben gewoon heel benieuwd of mijn gevoel straks klopt.
Liefs Juuls
reacties (0)