Oliedom met huilbuien,. . .
Week 8 is ingegaan, er zitten bijna twee maanden op. Dat is eigenlijk wel vreemd, want zo voelt het nog helemaal niet. Met precies acht weken hebben we onze eerste afspraak bij de verloskundige: 9 februari om 9:15uur. Uiteindelijk hebben we de verloskundige gekozen die bij mijn huisarts en apotheek in hetzelfde pand is gevestigd. Dat is toch wel handig met bloedprikken en andere kleine zaken. Lekker dicht bij elkaar.
De verloskundigen zijn met z’n vijven. Dat vind ik wel prettig. Uiteindelijk weet je toch niet wie je bevalling gaat doen en zo leer je ze allemaal kennen. Ik vind het nu wel spannend. Helaas zullen we ons kindje nog niet zien of horen de eerste keer. Dat vinden we wel heel jammer, maar ze doen dat pas met 10 weken. Ons eerste gesprek is een intake.
Ik voel me nog steeds heel goed, geen kwaaltjes als misselijkheid, duizelig. Zo ineens kan ik wel extreem moe zijn. Of intens verdrietig. En ik voel me bij tijden vreselijk dom! Dat vind ik wel heel erg. De meest eenvoudige dingen schijn ik niet meer te weten of te kunnen. Mijn examen van drie weken geleden heb ik dan ook volledig verknald, alsof er iemand aan heeft gezeten die totaal niet weet waar ze het over heeft en dat vond ik heel erg. De bewerkingen doe ik dagelijks en nu ineens bak ik er niets van. Dus dat wordt een her, het meest erge vind ik dat ik die hele ordner opnieuw door moet werken, . . . zucht.
Herkent iemand dit???
Juuls
reacties (0)