Eindelijk tijd voor een lange blog..

Hallo allemaal,
Zoals de mensen in mijn vriendenlijst weten hebben wij vorige week een auto ongeluk gehad.. GELUKKIG gaat alles met mij en de baby goed en zat L niet in de auto, maar met mijn vriend gaat het niet goed. Hij heeft nog steeds veel last van zijn nek en rug, zit in de ziektewet en slikt om de 4 uur 2 paracetamollen en 2 ibuprofens om de pijn te onderdrukken, maar het word er niet beter op. Ik zal nog even in de uitgebreide versie vertellen wat er gebeurd is..

Mijn vriend en ik reden 2 minuten van huis, we waren onderweg om met een aanhanger de babykamer op te gaan halen in Arnhem. We reden op de dijk op een recht stuk waar je 80 mag, we reden ongeveer 60/65 km per uur toen ons een tractor met aanhanger tegenmoet kwam rijden met daarachter een hele rij auto's. Op het moment dat wij ongeveer 50 meter van de tractor vandaan rijden denkt een van die auto's: goh, laat ik die tractor is gaan inhalen! En zij wisselt van rijbaan (rijd nu dus op onze weghelft) waarop mijn vriend vol in de remmen gaat omdat hij al gezien had dat zij dat nooit ging halen, hij stuurd de auto zover mogelijk naar rechts de berm in (we konden echt niet verder anders zouden we naar benede gereden zijn) waardoor de klap van die andere auto op zijn kant kwam. We hebben geluk gehad dat hun vanachter een tractor vandaan zijn gekomen en waarschijnlijk "maar" 40/45 km per uur hebben gereden in plaats van 80 anders was de klap nog veel harder geweest! We zijn gelijk uitgestapt en op het moment dat ik uitstapte leek het net of ik de autogordel nog om had, me buik voelde heel strak, gespannen en ik had veel pijn waardoor ik gelijk als een bezetenen begon te schreeuwen dat ik zwanger was. Er reden op dat moment veel fietsers op het fietspad benede aan de dijk en er kwamen gelijk mensen naar boven gerent om ons te helpen. Me vriend heeft gelijk mijn vader gebeld en die is in de auto gesprongen en naar ons toegekomen, terwijl ik ondertussen zelf de ambulance heb gebeld. Die waren binnen 5 minuten ter plaatsen, we werden gelijk gestabiliseerd en kregen een infuus en zuurstof en nadat ze gegevens van ons hadden opgeschreven en contact hadden gehad met de trauma heli die ook al onderweg was, zijn we met twee verschillende ambulances en loeiende sirenes naar het ziekenhuis gebracht. Daar zijn we allebei uitgebreid onderzocht, van de baby hebben ze drie echos en een 6 uur durende CTG gemaakt en van mijn bekken en borst rontgenfoto's gemaakt maar daar was gelukkig niks op te zien. Ik moest een nacht blijven omdat ze mij en de baby extra in de gaten wilden houden maar de volgende ochtend mocht ik gelukkig weer naar huis. Mijn vriend is door de CTscan geweest en ook van hem hebben ze rontgenfoto's gemaakt omdat ze bang waren dat er een nek en rugwervel gedraaid zaten maar ook dat was gelukkig niet het geval. Hij had wel zijn hele arm kapot omdat hij (waarschijnlijk) met zijn arm tegen de voorruit is aangeknalt om zijn hoofd op te vangen, er zat een mega grote ster in de voorruit!

Mijn vader is, toen wij naar het ziekenhuis gebracht werden, bij de auto en de tegenpartij gebleven en heeft de politie gebeld die ook snel ter plaatsen waren. Die hebben foto's gemaakt en wilde van de tegenpartij een verklaring afnemen maar die mensen (2 dames en 2 heren rond de 25 jaar oud) bleken Pools en konden geen woord Nederlands/Engels/Duits of een andere taal die de politie kon spreken, dus moesten ze mee naar het bureau om met tolk een verklaring af te leggen. Ze hadden in ieder geval niet gedronken, er is ook een getuigen die zich gemeld heeft en heeft getuigd dat de tegenpartij fout zat (hij reed achter hun toen ze gingen inhalen).

Foto's van onze auto:






Links: tegenpartij, rechts: onze auto


Links: tegenpartij, rechts: onze auto


Toeters en bellen..


We konden echt niet verder naar rechts... (Onze remafstand: 32 meter)

Onze telefoons gaan de hele dag, het lijkt wel een telefooncentrale hier. Dan belt de politie, dan slachtofferhulp, dan de verzekering en noem het allemaal maar op.. Het is om gek van te worden, alles moet geregeld worden dus we hebben geen keus.. Maar nu even genoeg over het ongeluk!

Hoe gaat het met L? Mwah, hij was er niet bij maar volgensmij krijgt hij een heleboel mee! De laatste week is hij erg vervelend en is ons echt aan het uittesten. Als hij zijn zin niet krijgt zet hij het op een krijsen om vervolgens een woede aanval te krijgen, waar ik erg slecht tegen kan. We zetten hem nu consequent elke keer als hij iets doet wat niet mag voor "straf" in de box (hij zat er nooit meer in) maar volgensmij leert hij daar ook niks/weinig van. Verder gaat het met zijn spraak ontwikkeling heel snel en kan hij weer heel wat nieuwe woordjes: oke, dankje, mooi, koek, aard (paard). We zijn trots op hem ondanks dat hij soms niet te genieten is hihi!

Hoe gaat het met de zwangerschap? Goed, ik ben Woensdag op controle geweest en alles was prima. Me bloeddruk was perfect en ons tweede mannetje is errrrrg druk in mama's buik wat volgens de verloskundige een goed teken was na zo'n stressvolle periode en de periode die nog moet komen met al het geregel. Morgen alweer 28 weken dus het begint nu echt op te schieten! De babykamer hebben we trouwens nog niet opgehaald, daar ga ik morgen een nieuwe afspraak voor maken.

Hoe gaat het met het huis? Ook goed! We hebben afgelopen Vrijdag de koopakte getekend, en aankomende Woensdag moeten we naar de notaris om nog wat dingetjes te bespreken en waarschijnlijk krijgen we dan ook de datum te horen dat we de sleutel krijgen! We kunnen niet wachten om te gaan beginnen met klussen zodat we voordat de baby er is in het huis wonen!

Dat was het weer even voor nu, ik ga proberen om weer wat vaker te bloggen.
Liefs Mama van L