Bevallingsverhaal

4 maart 2011 13.00 uur
Ik had de hele dag al veel last van harde buiken en voorweeen maar er zat nog niet echt regelmaat in. Ik ben nog naar de Spar geweest om wat boodschappen te halen en ik heb een senseo apparaat gekocht voor me schoonouders. Rond 13.00 uur ben ik naar de wc gegaan en vond ik een propje met wat bloed erin in me inlegkruisje, YES! Ik ben me slijmprop kwijt, het kan nu niet lang meer duren… En inderdaad, vlak daarna kwamen de harde buiken en voorweeen met wat meer regelmaat ongeveer om het half uur. Mijn vriend en ik zouden die avond naar de carnaval gaan met me schoonouders in Wageningen (waar me vriend vandaan komt) dus reed ik rond 18.00 uur weg vanuit Leuth richting Wageningen, ongeveer 20 minuten rijden. In de auto merkte ik dat de voorweeen geen voorweeen meer waren maar weeen en intenser werden, ze kwamen nu ongeveer om de 20/25 minuten. Het voelde net of dat je heel erg ongesteld geworden was, gewoon vervelende pijn.  Omdat de weeen steeds sneller na elkaar kwamen en steeds wat meer pijn gingen doen hadden we besloten om niet naar de carnaval te gaan. Ik was bang dat me vliezen zouden breken of dat er iets anders zou gebeuren waardoor we niet meer op tijd in het ziekenhuis konden zijn. Rond 22.00 uur is me vriend de weeen gaan timen omdat het erg vlot ging, de kwamen nu om de 10 minuten en deden erg zeer. Ik moest nu beginnen met weg puffen anders zou ik gaan hyperventileren. Het ging me, ondanks dat ik er nooit een cursus voor gevolgd heb, nog best goed af! Rond 22.30 uur kwamen de weeen om de 5 minuten en me vriend belt het ziekenhuis. We moeten direct komen, we pakken de vluchttas en de maxicosi (die had ik meegenomen voor de zekerheid, en maar goed ook!) en we stappen in de auto. We belden mijn ouders dat ze meteen naar het ziekenhuis moesten komen omdat het begonnen was. Onderweg hebben we nog even de moeder van me vriend bij de carnaval opgehaald en toen zijn we doorgereden naar het CWZ Ziekenhuis in Nijmegen. Ik werd in de auto erg misselijk maar ik hoefde gelukkig niet te spugen. Rond 23.30 uur kwamen we bij het ziekenhuis en werd ik naar de afdeling verloskunde gebracht. Ik werd aan de CTG gelegd om te kijken hoe de baby het deed en om de weeen te registreren. De weeen waren erg intens en de lijn schoot tijdens elke wee omhoog naar de 60 tot 80. Er stond nu continu een verpleegkundige bij me bed om alles in de gaten te houden. (5 maart 2011) Om 00.30 kon ik de pijn bijna niet meer houden en had ik heel erge drang om te poepen, ik vroeg of ze nu eindelijk is gingen kijken op hoeveel cm ik zat (dat hadden ze nl na al die tijd nog niet gedaan). En geloof het of niet: tot me schrik maar ook blijdschap had ik al 9 CM ontsluiting! Halsoverkop komen er drie verpleegkundige de kamer opgerend en rijden me met bed en al naar de verloskamer. Alles word klaargezet om de bevalling te laten beginnen en om de baby geboren te laten worden. De weeen worden steeds heftiger, ik kan ze goed wegpuffen maar ik ben erg moe en probeer tussen de weeen door te rusten. Mijn moeder en me vriend helpen me om het ritme van het puffen vast te houden, zodat ik niet te snel ga ademen en me rustig te houden. Om 01.27 breken ze me vliezen en worden de weeen nóg heftiger! Ik kan het bijna niet meer ophouden en ik heb echt de drang om mee te persen, ik vraag aan de gynaecologe hoelang het nog ongeveer gaat duren en ze zegt ‘een minuutje of 10, tot je volledige ontsluiting hebt’. 10 Minuten later werd me ontsluiting gecheckt en had ik inderdaad volledige ontsluiting! Ik zal binnen nu en aanzienlijke tijd ons mannetje bij me hebben! Het is 01.45 uur en ik mag voorzichtig beginnen met mee persen, wat een opluchting. Ik voel nu een heel stuk minder de pijn van de weeen, omdat ik het gevoel heb dat ik die pijn ’het bed in pers’. Na precies een half uur persen, om 2.15 uur komt L.orenzo.J.M ter wereld! Hij weegt 2674 gram en hij is 50 cm lang. De placenta word rond 2.30 uur geboren en daarna word ik gehecht omdat ik een scheurtje in me linker schaamlip heb opgelopen tijdens het persen. Na het hechten komen mijn ouders, de moeder van mijn vriend, me broertje en de vriendin van me broertje kijken bij Lorenzo, wat is iedereen trots! Al met al heeft de bevalling van de eerste echte wee tot het moment dat Lorenzo geboren werd ongeveer 7 uur geduurd. Om 4.15 uur ben ik gaan douche en zijn we heerlijk gaan slapen tot 6.00 uur toen kreeg Lorenzo honger. Ik heb hem aangelegd samen met de verpleegkundige en dat ging goed. We zijn om 11.00 uur ontslagen. We zijn nu lekker van ons mannetje aan het genieten, de borstvoeding komt goed op gang en hij doet het heel erg goed!

Liefs TeenMom18