Goedenmiddag allemaal!
Eindelijk weer puf om een blog te schrijven, naja het was ook wel even terug. Moest ook echt even terug lezen waar ik was gebleven met schrijven wat er toen gebeurt was.
Zoals jullie hebben kunnen lezen in mn vorige blog heb ik weeenremmers en longrijping gehad met kerst, gelukkig mocht ik de vrijdag na kerst na huis toe omdat alles rustig bleef, en de longrijping zijn werking had gedaan dus het geen nut had om langer te blijven. Wel moest ik bellen bij iedere verrandering. Thuis doe ik ook echt nauwelijks wat, eten koken is al teveel. We hebben nu voor buitenshuis een rolstoel omdat ik niet zo lang meer kan lopen. Eerste keer vond ik het echt heel stom om erin te zitten, maar nu valt het wel mee. Anders kom ik gewoon niet meer buiten dusja. Gelukkig doen de kindjes het bijde erg goed en lopen ze net iets voor op schema (van een eenlingzwangerschap) zoals het er nu uitziet hebben beide kindjes ook weer de lange benen van hun papa.
Zelf ben ik t zwanger zijn behoorlijk zat, gewoon door alle ongemakken. Ik kan onze dochter J. nauwelijks alleen hebben, ja voor een uurtje lukt t langer niet. Dus dat vind ik echt niet leuk. Ze zit nu dus op de dagen dat mn man werkt bij de oppas. Gelukkig hebben we familie die dit nu op zich neemt, toch iets vertrouwds voor haar. Maargoed het blijft balen dat het nodig is.
17januari was t dan zover, een datum waar ik echt natoe leefde. De verjaardag van J. Vind het heel fijn dat we die nu achter de rug hebben, omdat ik nu in elk geval niet op haar verjaardag beval (3kinderen op 1 dag jarig is ook wel een beetje veel leek me) Sochtends vroeg begon ze al: Ik heb een nachtje geslapen, nu ben ik jarig!! Klonk zo schattig. Vind t echt leuk dat ze t nu wat meer begrijpt wat jarig zijn is. De ballonnen en slingers vielen ook goed in de smaak bij haar, en toen het kado kwam rukte ze natuurlijk gelijk t papier eraf. Van ons heeft ze treinrails met trein van hello kitty gehad. Gelukkig vind ze t super leuk want ze speelt er nu iedere dag mee, en ziet haar andere speelgoed bijna niet meer staan. Savonds kwam er familie op een taartje te eten en kreeg ze nogmeer kado's, ze is enorm verwend!! Maar wat wil je met een grote familie en aan de ene kant is ze nog het enigste (achter)kleinkind. Deze week mocht ze ook op school trakteren, zo leuk hoe al de kinderen voor haar gaan zingen! Moest echt even mn tranen wegslikken (lang leve de hormonen!) Na het zingen mocht ze een klein kadotje uitzoeken bij de juf, een sleutelhanger in vorm van een schildpad heeft ze gekozen. Daarna de traktatie uitdelen, we hadden een stokje met een ballon met een stukje kaas, augurk, knakworstje en een druifje. Al met al super leuk!
Deze week is ook de kinderkamer behangen en hebben we de commode en bedjes in elkaar gezet. Het wordt steeds echter zo zeg! De kamer is nog niet helemaal af, want we moeten nog een kledingkast hebben, t rolgordijn ophangen en de verwarming aansluiten, maar het begin is er :D
Goed volgends mij heb ik jullie weer aardig op de hoogte gebracht, hoop dat t me weer lukt om iedere week wat de schrijven. Aankomende maandag heb ik trouwens nog een echo voor de nieren van het jongentje omdat die bij de laatste echo nogsteeds vergroot waren. Als het op deze echo weer zo is krijgen we van het ziekenhuis een plan voor hoe nu verder.
Liefs M
reacties (0)