Goedenavond!
Zoals sommige van jullie weten hebben we ruim 3weken geleden gehoort dat mijn schoonmoeder hersentumoren heeft. Helaas is ze hier afgelopen maandag aan overleden..
Verschrikkelijke rotziekte, en ze was nog maar net 50! Zo bizar. Vandaag hebben we haar begraven. Enorme opkomst (teminste voor de begrippen hier in het dorp) ook met het condoleren gisteravond werdt gevraagt of wij geen praatje wilde maken met de mensen die kwamen, omdat er een rij langs de weg stond en het gevaarlijk begon te worden. Echt super fijn dat er zoveel mensen zijn gekomen, kun je ook aan merken hoe gelieft ze was. Maar nu komt de leegte, het besef dat ze echt weg is. Zeker 2 keer in de week ging ik naar haar toe, gewoon gezellig even wat drinken, En vooral omdat mijn dochter hun enige kleinkind is. J zegt nu steeds: Oma ziek?! En dan moet je uitleggen dat oma gestorven is.. Moeilijk. Want ze snapt het niet. Het erge vind ik ook dat ze over een paar jaar niet meer weet hoe gek oma met haar was. Stapelgek namelijk! Gelukkig maak(te) ik vaak foto's, die koester ik en bewaar ik met zorg. Zodat ik Judith kan laten zien en daarbij kan gaan vertellen hoe ze was.
Lieve oma, we missen je.
reacties (0)