Ik begin me eindelijk beter te voelen, en mn zoontje ook. We zijn nog steeds schor en hoesten nog even door... Ook snuit ik nog even verder en heb ik nog erge oorpijn, maar voel me wel een stuk beter. Sinds gisteren eten we ook allebei weer goed. Wat een gedoe nog even zo op het einde zeg...
Maar goed, we zijn nu al zover gekomen! En we tellen de daagjes nu af. Als ze er de 25e nog niet is, dan mag ik naar het ziekenhuis komen en kijken ze of er al wat ontsluiting is. Zoja, dan mag ik blijven en leiden ze me in. (Op de uitgerekende datum) Zonee, dan mag ik na 2 a 3 dagen weer terug komen en blijf ik tot ze geboren is... Dus uiterlijk nu nog 9 dagen. Maar omdat dit ons 3e kindje alweer is en ze ver ingedaald ligt verwacht ik al wel wat ontsluiting...
Het is allemaal nog erg stil... Geen enkele voorweeen meer gehad of een ander teken dat ze binnenkort zal komen. Maar misschien stilte voor de storm? Zo ging het de vorige keer ook. Dus wie weet... maar heb me toch alvast ingesteld op een inleiding, kan het alleen maar meevallen als ze eerder komt.
Ik kan het bijna niet geloven... zouden we dan echt binnenkort een huilend meisje in onze armen mogen houden??
reacties (0)