37 + 5 # update zoveel zorgen

Ik doe zo mn best om kalm en positief te blijven. Probeer me bezig te houden, zet mn glimlach op en doe vrolijk met alles mee. Maar vanbinnen zit ik vol met zorgen en angst, ik voel me zo moe en de paniek begint toe te slaan...

Mn zoontje heeft sinds 2 dagen verhoging/koorts en ook dat kost me zoveel energie. In de nacht ga ik steeds bij m kijken, om te kijken of hij nog wel leeft. Ieder moment dat mn meisje niet beweegt vrees ik dat het stil zal blijven... De vragen 'hoe gaat het met haar' en 'wanneer komt ze nou'  maken me zo boos...

En net schrik ik weer wakker uit een nachtmerrie waarin ik hoorde dat 2 vrienden van ons hun kindjes zijn overleden. Helemaal in paniek, en kon amper nog adem halen.

Ik zet graag nog even door deze laatste dagen/weekjes en geef haar zo graagnog die extra tijd om aan te sterken in mn buik,  en zo klein als ze is kan ze die tijd goed gebruiken... Maar ik... kan iemand me dan even bij elkaar rapen en vasthouden tot het einde? ='(

Ik moest even van me afschrijven... Af en toe weet ik gewoon niet meer wat ik moet doen om me rustig te houden... Ik wil niet dat mn man zich erge zorgen om me maakt, al weet hij het volgens mij wel... nu net werd hij ook wakker en bleef maar door vragen of alles wel ok is... Het is ook zo n lieverd...

En een fijne gyn heb ik hier ook nog niet gevonden waar ik even mee kan praten. Ik blijf dus nog maar even doorgaan. Het einde is dichtbij nu toch?

Ik heb trouwens sinds 2 dagen ook zo hoofdpijn, maar drink wel goed en slaap ook juist weer beter. Snap er eigenlijk niks van... Daar heb ik echt nooit last van.