29 weken

Vandaag gaan we week 29 in. Nog 11 weken te gaan, ofwel 77 dagen, tot de uitgerekende datum.

Het lijkt al dichtbij te komen en het begint te voelen alsof het einde in zicht is...

Afgelopen week de bloeduitslagen gekregen en mn suikerwaarde was iets te hoog, dus moet ik even opletten met wat ik eet. Ook zijn we nog voor een groeiecho geweest. En alles zag er normaal uit alhamdolillah. Net zoals haar broers, zijn ook haar benen in verhouding wat kleiner hihi.

Ik weeg ondertussen alweer 66kg, met een buikomvang van 105cm. (en dan te bedenken dat ik op het einde van mn vorige zwangerschap 64kg woog met een buikomvang van 106cm) En het voelt ook zwaar! Ik heb eigenlijk de hele dag door een harde pijnlijke buik en kan zo goed als niets meer... Ik doe het dus maar rustig aan. Beetje bij beetje ga ik verder met de voorbereiding. Voor mezelf ook wel fijn, omdat het soms ook niet meevalt om alle kleertjes en spulletjes weer te zien.

Al met al gaat het redelijk. Het ergste is de pijn en verveling. Waardoor ik gewoon niet lekker in mn vel zit. Maar de tijd tikt door gelukkig. Uiteindelijk komen we er wel...

Ali Akbar wordt alsmaar ongeduldiger. Het is nu zelfs zo dat iedere keer als ik naar buiten ga, hij dol enthousiast aan me vraagt 'Ga je mn zusje halen?!' De lieve schat. Hij knuffelt, kust en aait mn buik. Praat met haar en duuwt haar vaak een beetje om wakker te maken en met haar te spelen (zo zegt hij dan). Afgelopen week wist hij me te vertellen hoe ze bij ons komt uit mn buik, namelijk 'boem, boem, en dan is ze er, opeens!!' Hahaha, nou dat zou fijn zijn als het zo gemakkelijk ging. =)

Ook helpt hij me graag. Zo neemt hij bijvoorbeeld tassen van me over en zegt 'mama, laat mij ze maar dragen, je bent zo zwaar geworden nu'.