Bevallingsverhaal
| Geboorte Gino Henrique Biever : 04 juni 2009 | |||||
| Zooo mensen jaja na 40 weken en 1 dag mochten dan ook wij onze zoon in onze armen krijgen... Zijn mooie naam is Gino Henrique Biever Hij woog 3140 gram en was 51 CM lang Iedereen die de vorige blogs een beetje heeft gevolgd weet dat onze zwangerschap op het laatst niet helemaal soepeltjes verliep en dat de kleine een groei achterstand had van minimaal 5 weken. Dus afgelopen vrijdag te horen gekregen dat ze de kleine op dinsdag 2 juni zouden gaan halen dmv inleiding. Dus dinsdag ochtend eerst moeten bellen met de verloskamers van het bronovo om te kijken of de kamers vrij waren en om half 10 konden we terecht. Dus wij in de ochtend de kleine naar nootdorp brengen naar de tante van wes die zou oppassen en zijn nichtje celine op te halen want die zou bij de bevalling zijn... 10 uur komen we eindelijk aan pffff alle wegen naar en richting den haag stonden letterlijk muurvast  dus 10 uur nog even aan de ctg kijken hoe de conditie van Gino op dat moment was en die was gewoon goed. Daarna nog even gevoeld of er ondertussen nog meer ontsluiting was en of vliezen breken mogelijk was. Nou geen cm extra maar wel konden ze me vliezen breken. Dus dat deden ze dus ook. Toen even kijken of ze weeen vanzelf kwamen..dat deden ze wel maar niet zoals hun het ozuden willen dus rond 12 uur hebben we me aangesloten op een infuus die je weeen opwekt,nou dat spul werkte goed want kort daarna werden de al behoorlijk hevig dit ging ongeveer een uurtje zo door. Toen ging Gino dus raar reageren op de weeen. Dus moest van zij naar zij en dan weer op me rug om te kijken of hij zo beter zou gaan reageren...Dat deed hij dus niet en zijn conditie werd alsmaar slechter. Daarna wilde ze dus bloed afnemen bij de kleine om te kijken of de zuurstof gehalte was in zijn bloed. Dus kreeg een soort kegel naar binnen. Dachten ze dus ineens dat hij in een stuit lag. Dus er werd nog even snel een echo gemaakt en daaruit bleek dat hij gewoon normaal met zijn hoofdje naar beneden lag. Gelukkig want had op dat moment al 8 cm ontsluiting dus dat dan ook gewoon op de normale manier moeten bevallen. Toen hebben ze me infuus afgesloten om te kijken hoe hij daarop reageerde en of me weeen minder heftig werden want die volgde elkaar inmiddels in rap tempo op. Had geen adem pauze meer maar goed de weeen bleven aan en smeekte om een pijnstilling. Kreeg dus een morfine spuit in me been. Die heeft niet eens meer tijd gehad om in te werken. Inmiddels gingen bij artsen de alarm belletjes af want Gino's hartje herstelde nog maar heel slecht na een wee en bij mij waren inmiddels de persweeen gekomen. Dus kreeg een verdoving daar beneden en werd en een vacuum bij gehaald. Want hoe dan ook hij moest eruit en snel ook want ging echt niet goed met hem. Dus ook nog maar een knip en dan ik persen met die handel en dan niet voor 100% maar echt voor 500% want het leven dan de kleine hing er vanaf. En de arts trek ook met al der kracht (nadat de vacuum verkeerd op het hoofdje stond want de boel ook vermoeilijkte en nog pijnlijker maakte). En na 19 minuten persen en trekken was hij er en deed het gelukkig gelijk weer erg goed. Daarna nog even in de couvouse om op te warmen. Heeft hij een uurtje in gelegen en daarnamog even in een bedje en toen movhten we rond 8 uur in de avond gewoon lekker naar huis... al met al is het allemaal erg snel gegaan maar onwijs heftig. maar goed met ons gaat het goed en dat is toch het akker belangrijkst heel veel liefs tanja,wesley ashlee en onze prachtige zoon gino |
reacties (0)